Wychowałem się na baśniach braci Grimm, "Podróżach Guliwera", "Alicji w Krainie Czarów" i "Po drugiej stronie
lustra". Uważałem, że to dziwne, fascynujące i porywające książki. Wiele pokoleń podziela moje zdanie.

Jako nastolatek i badacz klasyki poświęciłem się poezji i dramatom greckim i łacińskim, zwłaszcza Homerowi,
którego "Iliadę" i "Odyseję" poznałem w oryginale. Zafascynowały mnie epickie sceny bitew, heroizmu, zdrady i
zagłady. Zawsze pociągały mnie mity i legendy, więc następnie pogrążyłem się w świecie islandzkich sag oraz
mitologii celtyckiej i norweskiej.

Zanim oczarowała mnie proza Tolkiena, moją ukochaną powieścią był "The Sword in the Stone" T.H. White'a. Do dziś
mam wszystkie jego książki.

"Hobbit" otworzył przede mną całkiem nowy świat, którym do dziś jestem zauroczony. Stanowił on jednak tylko
preludium do opowieści w trzech aktach - "Władcy Pierścieni". Jeszcze zanim przeczytałem całą powieść, wiedziałem
ponad wszelką wątpliwość, że znalazłem się w świecie czarów i magii niepodobnym do żadnego dzieła literackiego,
jakie dotychczas poznałem. Sądzę, że Profesor Tolkien osiągnął coś, co we współczesnej mi literaturze nie ma sobie
podobnych - wspiął się na szczyty wyobraźni literackiej wszech czasów.Nie powstały wcześniej podobne dzieła i
prawdopodobnie nic równie zachwycającego już nigdy nie zostanie stworzone.
Nasza rola w tworzeniu adaptacji filmowej tej opowieści była dla nas wszystkich przywilejem i zaszczytem. Powstały
obraz cały świat przyjął z zachwytem, który będzie trwał tak długo, jak długo istnieć będzie kino. Stworzono
historyczne, niedoścignione dzieło filmowe.

Duch Tolkiena wciąż będzie zdumiewał i zachwycał miliony widzów na całym świecie. Jestem tylko jednym z wielu
oczarowanych magią tej niezwykłej, prawdziwej sagi.