Gilda Langer 

Gilda Langer urodziła się w miejscowości Oderfurt (obecnie Privoz) w Austro-Węgrzech. Niewiele wiadomo o jej dzieciństwie. W 1915 roku poznała w Wiedniu scenarzystę Carla Mayera.
Zakochał się w niej i zabrał młodą Gildę do Berlina. Tam w 1917 roku zaręczyli się w Residenz-Theater.
W tym samym roku zagrała już w filmie "Das Rätsel von Bangalor" u boku młodego Conrada Veidta.
W 1919 roku podpisała kontrakt z firmą Decla - tą samą, w której reżyserował Fritz Lang. Langer zagrała w kilku jego filmach, np. w "Halbblut" (1919) i w "Der Herr der Liebe" (1919).
Wkrótce potem wytwórnia Decla zakupiła prawa do ekranizacji "Gabinetu Doktora Caligari" ("Das Cabinet des Dr. Caligari") pióra Carla Mayera i Hansa Janowitza. Niestety, role żeńskie przypadły nie Gildzie, lecz Lil Dagover i Caroli Toelle. Nie zmieniało to jednak faktu, iż zrezygnowano z usług młodej Czeszki. Planowano obsadzenie jej w roli głównej w późniejszych produkcjach, tak więc sława była jedynie kwestią czasu.
Na początku 1920 roku ponownie zaręczyła się, tym razem z reżyserem Paulem Czinnerem (co stało się z jej związkiem z Mayerem niewiadomo - do końca życia pozostali dobrymi przyjaciółmi).
Po niecałym miesiącu od zaręczyn zmarła na wskutek infekcji płuc. Nie wszyscy jednak twierdzili iż zmarła tak po prostu z powodu infekcji. Janowitz doszukiwał się koneksji jej śmierci z życiem w stresie, nieplanowanymi zaręczynami itp.
Herbert G. Luft uważał iż przedawkowała narkotyki. Tak czy inaczej, jej śmierć pozostanie zagadką. Paul Czinner ożenił się w późniejszych latach z Elisabeth Bergner.
Pogrzeb Gildy Langer odbył się 4 lutego 1920 roku. Jej ciało spalono i pochowano na stylowym cmentarzu w Stahnsdorf w Berlinie.
Po latach, w 1995 roku historyk Olaf Brill odnalazł na ogromnym cmentarzu jej nagrobek. Płyta była przewrócona i mocno zniszczona, jednak dzięki pracy wyżej wymienionego pana, zdołano oczyścić ją i przeczytać inskrypcję. Ciekawostką jest, że na nagrobku widnieje kilka wersów "Tristana i Izoldy" wyrytych przed laty przez Carla Mayera.
Po analizach laboratoryjnych, nagrobek zwrócono na cmentarz w 2004 roku.