Henryk Bista 

8,1
22 372 oceny gry aktorskiej
Henryk Bista
Henryk Bista był aktorem wyjątkowym dla polskiego kina - choćby w jakimś z filmów pojawiał się tylko "na chwilę", sprawiał, że dzieło nabierało większej magii. Niekwestionowany mistrz drugiego planu. Współpracował m.in. z Jerzym KawalerowiczemKrzysztofem Kieślowskim czy Stevenem Spielbergiem.
Początkowo studiował architekturę i chciał zostać reżyserem. Na wydział aktorski zdawał tylko dlatego, że wcześniej musiał mieć ukończone jakieś inne studia. Po ukończeniu nauki w 1958 roku zadebiutował rolą Arlekina w "Lekarzu mimo woli" Moliera na deskach teatru Ateneum. Za jego kinowy debiut uważany jest występ u Pawła Komorowskiego w dramacie sensacyjnym "Ostatni po Bogu". Mimo iż w teatrze pojawiał się na ogół w roli głównej, to znaczną większość jego filmografii stanowią rolę spoza pierwszego planu. Młodsi widzowie znali Bistę najbardziej jako Wielkiego Elektronika - czarny charakter z filmów o panu Kleksie, ale twórczość aktora to w sumie ponad 100 ról filmowych i aż 150 teatralnych.

Bista nigdy nie ukrywał, że nie chce się zbytnio pojawiać na ekranie jako główny bohater. Uważał, iż charakterystyczne role drugoplanowe są o wiele bardziej znaczące jako materiał dla aktora. Ostatni raz na ekranie pojawił się u Olafa Lubaszenki w komedii "Sztos" z 1997 roku. W tym samym roku odszedł ze świata w wieku 63 lat po walce z ciężką chorobą. Został pochowany u boku żony na cmentarzu im. Fryderyka Chopina we Włocławku.
więcej

Dane personalne:

data urodzenia: 12 marca 1934

data śmierci: 8 października 1997

miejsce urodzenia: Kochłowice (obecnie Ruda Śląska), Polska

nagrody: nagrodę

żona Urszula Mordzewska
Otrzymał następujące odznaczenia:
- 1968 r. - Brązowy Medal za "Za Zasługi dla Obronności Kraju";
- 1971 r. - Srebrny Krzyż Zasługi;
- 1972 r. - Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi Gdańskiej";
- 1975 r. - Medal 30-lecia Polski Ludowej;
- 1976 r. - Złoty Krzyż Zasługi;
- 1984 r. - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
- 1986 r. - Odznaka Zasłużony Działacz Kultury.
W 1958 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną (PWST) w Warszawie (Polska).
Zmarł w Warszawie (Polska) po długiej chorobie. Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Powązkowskim, jednak po dokonanej ekshumacji jego ciało przeniesiono na cmentarz we Włocławku (Polska).
Od najlepszych
  • Od najnowszych
  • Od najlepszych

W mojej opinii scena Jana Rożka, oszukanego klienta banku, to najlepszy fragment tego filmu.

Czy jako Skalkator czy jako lokaj zawsze był świetny

No cóż ja też nie jestem lepszy, że tak póżno się tu pojawiłem.

Dla mnie najlepsze jego role to:
- Pan Henio w "Ekstradycji 2 i "Ekstradycji 3"
- Wielki Elektronik w "Podróże Pana Kleksa" i "Pan Kleks w kosmosie"
- sędzia Jaskóła z "Piłkarski poker"
- Czarny w "07 zgłoś się"
- pułkownik Leon w "Dom"
- Jan...

"Ja tam jestem uczciwy. Zapłacili za 3:0 to będzie 3:0. Nawet mała rola zostaje w pamięci.

Gdy rozśmiesza, to do łez, kiedy straszy to tak, że skóra cierpnie. Aktor o zupełnie niespotykanej fizjonomii i barwie głosu. Podpisuję się pod wszystkimi zachwytami!