Myślę, że geniusz tkwiący w jego filmach opiera się przede wszystkim na niezwykle zagęszczonej sytuacji emocjonalnej, jaką stwarza na ekranie. Podejmuje się najczęściej tematów, które dotyczą wszystkich ludzi: związków damsko-męskich, samotności,czy nudy, i drąży w nich aż do bólu. Lubi zaskakiwać, np. kiedy spodziewamy się, że ktoś będzie krzyczał - to ten ktoś milczy, lub odwrotnie. Bohaterowie jego filmów są rozedrgani, miotają się po ekranie, jakby chcieli go rozsadzić. A widz coraz bardziej traci dystans do historii i przeżywa ją, jakby w niej bezpośrednio uczestniczył.