Lew Rywin 

Lew Rywin urodził się w 1945 roku w ZSRR. Dzieciństwo spędził na Syberii. W 1959 roku - w ramach repatriacji - jego rodzina wróciła do Polski, by trzy lata później wyjechać do USA. Tam Rywin ukończył Tiden High School N.Y. (1962-1965). Po powrocie do Polski studiował na Uniwersytecie Warszawskim na Wyższym Studium Języków Obcych i w Instytucie Lingwistyki Stosowanej. Następnie pracował m.in. jako wicedyrektor Interpressu - istniejącej w PRL propagandowej agendzie rządowej. W latach 1983-1989 Rywin kierował telewizyjnym Poltelem - wytwórnią producencką. Do 1991 roku jako producent wykonawczy zrealizował ok. 20 filmów fabularnych i seriali, przy współudziale zachodnioeuropejskich i amerykańskich firm produkcyjnych. W 1989 roku Rywin został wiceprezesem Komitetu do spraw Radia i Telewizji, kiedy kierował nim Andrzej Drawicz. W sporze z Rywinem była telewizyjna "Solidarność", która krytykowała wysunięty przez niego wówczas pomysł prywatyzacji Programu II TVP. Kiedy w 1991 zwolnił go premier Jan Krzysztof Bielecki, Rywin założył własną firmę producencką - Heritage Films. Dzięki niej wkrótce stał się najpoważniejszym polskim prywatnym producentem filmowym. To on współprodukował m.in. "Listę Schindlera" Stevena Spielberga, jego ekipa pracowała z Volkerem Schloendorffem ("Król Olch"). Jest też polskim producentem "Pianisty" Romana Polańskiego.