Marcello Mastroianni

Marcello Mastroianni urodził się w niewielkim miasteczku Fontana Liri, we Włoszech. Już jako dziecko kilkakrotnie statystował w filmie. W czasie II wojny światowej trafił do obozu niemieckiego, z którego - przy pomocy przyjaciół - udało mu się uciec. Ukrył się wówczas w Wenecji. Po zakończeniu wojny pracował jako bibliotekarz w wytwórni filmowej. Jakiś czas później dołączył do trupy teatralnej, gdzie poznał m.in. Federica Felliniego. Zadebiutował na ekranie w 1947 roku, rolą we włoskiej ekranizacji "Nędzników"Victora Hugo. Swoją pierwszą, poważną rolę otrzymał od Luchino Viscontiego w filmie "Białe noce", jednak przełomem w jego karierze stał sie rok 1960, kiedy to Fellini powierzył mu główną rolę w dziele "Słodkie życie". Reżyser uzasadnił swój wybór "doskonale nijaką gębą" Mastroianniego. Tych dwoje połączyła wielka, prawdziwa przyjaźń i zaowocowała wybitnymi dziełami sztuki filmowej. Wielu nie może wyobrazić sobie Mastroianniego bez Felliniego. Tak, jak nie sposób wyobrazić sobie powojennego kina włoskiego, europejskiego (dla licznych kinomanów także światowego) bez Marcella. Mastroianni mawiał, że gdy nie gra - nie istnieje. Dlatego też grał bez przerwy zarówno w kiepskich jak i wybitnych produkcjach. Te ostatnie to owoce współpracy z takimi reżyserami jak: oczywiście Federico Fellini, Luchino Visconti, Michelangelo Antonioni, Ettore Scola, Vittorio de Sica, bracia Taviani, John Boorman, czy Robert Altman. W swoich najlepszych filmach Mastroianni wykreował postać sympatycznego, nieco zagubionego mężczyzny, pełnego zachamowań, kompleksów, zafascynowanego, a zarazem obawiającego się kobiet. Był autentyczny, ludzki, ciepły...grał poniekad samego siebie. Na koncie miał wiele nagród, wśród nich znalazły się dwie Złote Palmy z Cannes dla najlepszego aktora. Oprócz tych, nagrody: BAFTA, Złote Globy, Złote weneckie Lwy, Feliks. Kilkakrotnie był nominowany do Oscara, niestety nigdy mu go nie przyznano. W 1993 roku wręczył natomiast tę statuetkę za całokształt twórczości swojemu przyjacielowi Felliniemu, którego stracił w tym samym roku. W życiu prywatnym, Marcello był wielbicielem pięknych kobiet i niewiernym mężem Flory Carabelli. Najczęściej wiązał się ze swoimi ekranowymi partnerkami [m.in. Ursulą Andress i Faye Dunavay]. Jego najsłynniejszym romansem stał się związek z Catherine Deneuve (przekształcony z czasem w długoletnią przyjaźń), z którego narodziła się córka (dziś także aktorka) Chiara Mastroianni. Marcello wystąpił w ponad 200 filmach i cały czas uważał kino za zabawę. Postrzegano go jako amanta (po filmie "Słodkie życie" przylgnęła do niego etykietka 'latino lover' ) chociaż sam nigdy się za takiego nie uważał. W gruncie rzeczy pozostał normalnym facetem. 19 grudnia 1996 roku Marcello Mastroianni zmarł w Paryżu. Na wieść o tym, 30 000 ludzi wyszło na ulice Rzymu żegnać swojego rodaka filmowym " CIAO MARCELLO!"