ja do tej pory mam za sobą "Funny Games", "Ukryte" i "Siódmy kontynent"
powiem tyle: jestem pod ogromnym wrażeniem i chcę więcej (chociaż nie wiem czy to dobrze świadczy o mojej kondycji psychicznej...)

pozdrawiam

Haneke wypracował własny, niepowtarzalny styl i trudno się nie zgodzić, że jest jednym z najciekawszych współczesnych reżyserów, niezależnie, czy przekaz jego filmów się komuś podoba, czy nie. Ja osobiście, podobnie jak poprzednik, jestem na tak.

Tylko czy musiał się zeszmacić robiąc remake "Funny Games" w tej amerykańskiej "fabryce parówek"?

Co ty piszesz?! 'Funny Games' - najbardziej przerażający film wszechczasów?!?!??

Chyba zbytnio ulegles magii reklamy...

Osobiści uwielbiam człowieka, a raczej jego twórczośc...obok Kubricka cenię go najbardziej. Niesamowicie prowokujący do myślenia, niesamowicie działające na intelekt i psychikę. Z pełnometrażowych filmów fabularnych nie widziałem tylko czasu wilka i najnowszego projektu i jestem oczarowany poziomem, który prezentuje to autorskie i niesamowicie wysublinowane kino. Generalnie uważam, że jeżeli ktoś jest bardzo dobrym dramaturgiem teatralnym to jego filmy są genialne...ot chocby przykład Haneke, Bergmana czy Zelenki.

Haneke mnie naostrzył intelektualnie. Dziękiniemu, von Trierowi, Dumontowi, Polańskiemu i paru innym doskonałym reżyserom mam ten komfort, że nie muszę oglądać filmowego recyclingu, który uwalnia od myślenia, żeby dobrze bawić się w kinie. Tacy reżyserowie jak on wytworzyli we mnie chłamdar, kupę rozpoznaję w sekundę i omijam z daleka. Oglądajcie Haneke, oglądajcie dobre kino, a superprodukcje z Pittem i komedyjki romantyczne z paryską fabułką sobie darujcie. Piorą mózg i tępią emocje jak denaturat.

Obejrzałam kilka filmów Hanekego. Doszłam do jednego wniosku: za każdym razem, gdy oglądasz jego film, jesteś świadkiem niezasłużonego cierpienia albo niezrozumiałego bólu (albo obu jednocześnie?). Osobiście czuję się tak jakby ktoś oczekiwał, że potrafię coś zmienić. Tak jakby patrzyło na mnie małe płaczące dziecko i prosiło mnie, żeby mamusia z powrotem żyła. Albo jeszcze lepiej: mamusia i tatuś. Porażająca bezsilność. I to co teraz napiszę, jest najdziwniejsze: (tak jak pisał użytkownik usunięty ;)) o stanie kondycji psychicznej). Ta bezsilność jest fascynująca i chce się więcej. To geniusz!