Michaił Gorbaczow

Ostatni prezydent ZSRR. Urodził się 2 marca 1931 roku we wsi Priwolnoje w Stawropolskim Kraju. Gorbaczow i jego rodzina pracowali w kołchozach. W 1950 roku rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie im. Łomonosowa w Moskwie. W 1952 roku wstąpił w szeregi Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR). W 1955 roku, po ukończeniu studiów wrócił w rodzinne strony gdzie był funkcjonariuszem Komsomołu, a od 1962 roku był funkcjonariuszem KPZR. W latach 1964-1967 odbył studia prawnicze w Stawropolu. W 1971 roku zasiadł w Komitecie Centralnym KPZR. Zaprzyjaźnił się wtedy z szefem KGB Andropowem i Susłowem. W 1978 roku objął stanowisko sekretarza KC KPZR ds. rolnictwa. Od 1982 sprawował funkcję doradcy nowego I sekretarza J. Andropowa i wszyscy w nim upatrywali jego następcę. W 1985 roku Gorbaczow został I Sekretarzem KPZR. To on zainicjował politykę głasnosti (jawność życia politycznego) i pierestrojki (przekształcenia stosunków społeczno - politycznych). Zmiany były potrzebne, gdyż w latach 80 w ZSRR panował poważny kryzys. Po dojściu do władzy Gorbaczowa nastąpiła tzw. "zmiana warty". Osadził na stanowiskach kierowniczych swoich rówieśników. "Zmiana warty" odsunęła od władzy konserwatywnych funkcjonariuszy partyjnych jeszcze z czasów stalinowskich. W polityce zagranicznej rząd Gorbaczowa był bardzo przychylny zachodowi. Do pierwszego spotkania między prezydentami Gorbaczowem i Reganem doszło w 1985 roku. W 1988 roku wojska ZSRR wycofały się z Afganistanu. Gorbaczow pozwolił na obalenie systemu komunistycznego w krajach Środkowej Europy na przełomie lat 80 i 90 XX wieku, oraz zjednoczenie Niemiec w 1990 roku. Za swoją politykę został uhonorowany w 1990 roku Pokojową Nagrodą Nobla. W lutym 1990 roku został wybrany prezydentem ZSRR (pierwszym i ostatnim). W 1991 roku, po puczu moskiewskim (sierpień 1991) dokonanego przez Borysa Jelcyna ustąpił z funkcji prezydenta ZSRR. Związek Radziecki przestał istnieć, a pierwszym prezydentem Rosji został Borys Jelcyn.