Zupełnie nie rozumiem postawy Andrzeja w stosunku do Mariny. Był to scenariusz, ale inspirowany faktami, więc nie tłumaczę sobie tego brakiem wyobraźni albo niechęcią do kobiet samego scenarzysty. Pani Moniko - jako Marina była Pani po prostu przecudowna, idealna, ponad-doskonała.

Moim zdaniem, to właśnie Pani należy się popularna nagroda sportowa dla najbardziej wartościowego gracza (aktora) w meczu (filmie). Niesamote spojrzenie i zadziwiający spokój ducha, mądra twarz oraz piekielny urok od pierwszego do ostatniego centymetra Pani wzrostu!

Pani postawa względem Andrzeja, świadomość konsekwencji tej częstej lecz tylko przelotnej znajomości - w tym filmie była Pani kimś więcej niż tylko kobietą do której wracał Andrzej.

Późniejsza wybranka Andrzeja jako postać jest taka po prostu. Zosia prezentuje się lepiej, jako osoba, której eksploracja świata zapowiada się być ciekawą przygodą. Krysia to bardziej mała dziewczynka zamknięta w pięknym ciele z nieco większą mocą sprawczą. Marina, którą Pani zagrała to o wiele, wiele wyższy poziom wtajemniczenia egzystencjalnego!

O samym filmie nie pisze nic..