Pierre Brasseur

Do historii światowej kinematografii przeszedł jednak jako Pierre Brasseur. Na świat przyszedł w 1905 roku w rodzinie aktorskiej. Na scenie zadebiutował w wieku 18 lat, potem studiował aktorstwo w słynnej kuźni talentów czyli w paryskim Konserwatorium. W tym czasie związał się z artystycznym środowiskiem Montparnasse'u, a do grona jego przyjaciół należeli Max Jacob i Marcel Dalio. Karierę filmową rozpoczynał jeszcze w kinie niemym, lecz prawdziwym przełomem okazał sie rok 1938, kiedy to Brasseur zagrał w kilku tak bardzo dobrych filmach, np. w Ludziach za mgłą Marcela Carne. Zresztą później z tym reżyserem wiąże się największy artystyczny sukces aktora - rola Frederika Lemaitre w kultowych w latach 40. i 50. Komediantach (1943-1945). Brasseur tworząc postać aktora, który po prostu żyje teatrem na codzień, poniekąd sportretował samego siebie. Wśród najlepszych jego ról zaliczana jest kreacja w kontowersyjnym obrazie Blaski lata (1942) Jeana Gremillona. Po wojnie Francuz grał m.in. u Rene Claira (Porte des Lilas, 1957). Zdarzały się też kreacje bardziej mroczne, jak postać okrutnego dyktatora w Goto - wyspa miłości (1969) Waleriana Borowczyka. Pierre Brasseur był nie tylko aktorem (uważanym za jednego z najwybitniejszych w swoim pokoleniu), lecz także z pasją zajmował się pisaniem i malowaniem. Zmarł w 1972 roku, ale wcześniej zdążył opublikować swoje barwne wspomnienia w książce "Ma vie en vrac". Bogate tradycje aktorskie kontynuuje jego syn, Claude Brasseur.