Robert Ley 

Robert Ley urodził się 15 lutego 1890 roku w ubogiej wiejskiej rodzinie w Niederbreidenbach w Nadrenii. Ukończył studia chemiczne w Münster.
W czasie I wojny światowej służył jako pilot. Zestrzelony w 1917 roku nad Francją trafił do niewoli z której wyszedł w 1919 roku. Po wojnie kontynuował studia i uzyskał tytuł doktora. Pracował jako chemik w zakładach IG Farben w Frankfurcie nad Manem. Z pracy zwolniono go z powodu problemów z alkoholem.
W 1925 roku wstąpił do NSDAP, gdzie zaczął wydawać nazistowską gazetę "Westdeutscher Beobachter". W tym samym roku został gauleiterem (kierownikiem) regionu Nadrenii. Od 1930 był posłem sejmu pruskiego, w 1932 został szefem organizacji partyjnej NSDAP zastępując zamordowanego Gregora Strassera.
Po dojściu hitlerowców do władzy w 1933, gdy Hitler zlikwidował związki zawodowe, Ley dostał zadanie stworzenia tworu zastępującego te organizacje. Tak powstał Niemiecki Front Pracy (DAF), jedyna legalna organizacja zawodowa III Rzeszy.
Wkrótce gospodarka III Rzeszy przerzuciła się na produkcję wojenną, a DAF zyskał znaczne wpływy w państwie.
Ley szybko dał się poznać jako skorumpowany prezes, jego rola w III Rzeszy znacznie spadła po wybuchu II wojny światowej. Mimo to, dalej pozostał zaufanym człowiekiem Hitlera.
W 1942 roku żona Leya, tancerka Inga Ley, popełniła samobójstwo pod wpływem alkoholu.
Roberta Leya aresztowano 10 maja 1945 roku w Salzburgu. Został skazany przez sąd w Norymberdze za zbrodnie wojenne. Powiesił się w swej celi 25 października 1945 roku, w czasie trwania swego procesu.