Tadeusz Kantor

Był absolwentem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Zmarł w Krakowie (Polska) kilka godzin po zawale serca. Został pochowany na miejscowym Cmentarzu Rakowickim.

Napisał następujące książki:
- 2000 r. - "Tadeusz Kantor. Teksty o latach 1938–1974. Metamorfozy. Tom pierwszy pism.";
- 2004 r. - "Pisma tom II. Teatr Śmierci. Teksty z lat 1975 – 1984";
- 2005 r. - "Tadeusz Kantor. Dalej już nic... Teksty z lat 1985-1990. Tom trzeci pism.";
- 2007 r. - "Kantor. Wielopole Wielopole. Dossier."

Miał tytuł profesora.

W 1954 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

W 1949 roku, odmówił podporządkowania się ideologii socrealizmu, głosząc, że artysta musi być wolny od wszelkich nacisków,
za taki pogląd stalinowskie władze PRL zakazały artyście wystawiania swoich prac w latach 1950-55.

W 1955 roku, wraz z Marią Jaremą, założył Teatr Cricot 2, który przyniósł mu światową sławę, działał w nim do swej śmierci.

Podczas okupacji stworzył konspiracyjny Teatr Niezależny, w którym wystawiał dla zaufanej publiczności repertuar narodowy.