Ciekawa strona. Nareszcie.
Jak dla mnie stosunkowo za mało o jego kinie, bo pisarstwo Konwickiego cenię, ale to filmy mnie tak naprawdę zafascynowały.
Studium o "Jak daleko stąd, jak blisko" przeczytam na pewno.
Pozdrawiam i oby tak trzymać!

ja polecam ten fragment
" Po porzuceniu partyzantki awansował z chłopaka dorabiającego korektami w „Odrodzeniu” do rangi zaufanego (i czujnego!) sekretarza redakcji! Stalinowski nadzorca kultury – Borejsza – wziął ekswroga ustroju do Warszawy, załatwił lokum w hotelu „Bristol”, zabrał jako swego sekretarza na Kongres Intelektualistów we Wrocławiu... Potem Konwicki brylował razem z Woroszylskim i Kapuścińskim na Światowym Zlocie Młodych Bojowników o Pokój. W zamian były „Bóbr” wstąpił do partii i niejako w imieniu AK przyznawał się do bandytyzmu, strzelania do Żydów. Mówiąc prościej: dał się zaangażować jako świadek kłamstwa. Kłamał w opowiadaniach, reportażach i powieściach."