Veronica LakeI

Kiedy miała rok jej rodzice przeprowadzili się na Florydę (USA). Po powrocie do Brooklynu (Nowy Jork, USA) rozpoczęła naukę w szkole podstawowej. Po śmierci ojca jej matka znów wyszła za mąż, a Veronica przyjęła nazwisko swego ojczyma. Kiedy zakończyła studia, była już znana jako miejscowa piękność. Czuła, że jest gotowa na aktorstwo. Jej mama i przybrany ojciec wyprowadzili się do małego domku w Beverly Hills (Kalifornia, USA), gdzie matka zapisała ją do Bliss-Hayden School of Acting. Nie musiała długo czekać na swój debiut. Jej pierwszy film to obraz RKO z 1939 roku - "Sorority House". W 1940 przyjęła niewielkie role w "Young As You Feel" i "40 Little Mothers". Do tego czasu używała swego prawdziwego nazwiska. Później postanowiła używać pseudonimu i tak narodziła się Veronica Lake. Przyjęła także dużą rolę w "I Wanted Wings", która przyniosła jej ogromną popularność. Wytwórnia, z którą miała podpisany kontrakt, obsadziła ją w kolejnych filmach, jednak były one mało znaczące. W 1943 roku Veronica zagrała główną rolę w "Bohaterkach Pacyfiku" z Claudette Colbert. Obraz okazał się wielkim hitem. Jej film z 1944, "The Hour Before the Dawn" nie został dobrze oceniony przez publikę i krytyków. W 1946 roku Veronica wystąpiła w "Błękitnej dalii", która okazała się hitem, jednocześnie była ostatnią dużą produkcją w jej dorobku. Potem wytwórnia obsadzała ją w słabych filmach, w końcu została zwolniona. W 1949 wystąpiła w "Slattery's Hurricane" Twentieth Century. Potem nie pojawiała się na dużym ekranie, aż do 1951 w "Stronghold". Od 1952 do 1966 roku można ją było oglądać w telewizji i nawet próbowała sił na scenie, ale to nie przyniosło sukcesów. Od tego czasu alkohol był w jej życiu na porządku dziennym. Wróciła na duży ekran w 1966 w "Footsteps In The Snow". Po raz ostatni wystąpiła w 1970 roku w "Flesh Feast" o bardzo wysokim budżecie. Zmarła na zapalenie wątroby trzy lata później w wieku 50 lat. Była zamężna cztery razy. Miała czwórkę dzieci.

Veronica Lake, właściwie Constance Frances Marie Ockelman urodziła się 14 listopada 1922 roku w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA). Długowłosa efektowna blondynka o chłodnej prowokacyjnej urodzie predestynującej do ról femme fatale. Zagrała w serii klasycznych filmów noir pierwszej połowy lat 40. Debiutowała epizodem w "Sorority House" w 1939 roku. Zabłysła w komediodramacie "Podróże Sullivana" w 1941. W 1942 roku pozycję gwiazdy potwierdziła w mrocznych adaptacjach - "Szklanym kluczu" i "Pistolecie do wynajęcia". Znakomicie sprawdziła się także w "Ożeniłem się z czarownicą" i "Bohaterkach Pacyfiku". Tworzyła ekranową parę z Alanem Laddem w "Błękitnej dalii" i "Saigonie". Miarą jej popularności może być oficjalna prośba rządu w czasie drugiej wojny światowej o zmianę fryzury, gdy okazało się, że naśladującym ją kobietom zagrażają w pracy przy maszynach opadające włosy. Niestety jej gwiazda szybko zgasła. W latach 60. pracowała jako barmanka, walcząc z chorobą alkoholową. Przeżycia z tego okresu opisała w autobiografii "Veronica" wydanej w 1969. Zmarła 7 lipca 1973 roku.