Recenzja filmu

Małe dzieci (2006)

Słoneczne popołudnie, dzień jak każdy inny, niestety niczym nie różni się od poprzednich. W parku bawi się gromadka dzieci. Ich mamy gawędzą o wszystkim i niczym. Jedna z nich opowiada, jak poprzedniej nocy zasnęła podczas stosunku. Kiedy następnego przeprosiła męża, ten stwierdził, że nic się nie stało, bo i tak tego nie zauważył... W "Małych dzieciach" sporo jest tego rodzaju humorystycznych epizodów. Wśród rozplotkowanych gospodyń domowych jest Sarah (Kate Winslet), już na pierwszy rzut oka nie pasuje do reszty. Absolwentka filologii, inteligentna i nieszczęśliwa mężatka, niespecjalnie sprawdza się również w roli pani domu i matki. Pewnego dnia na placu zabaw pojawia się "król szkolnego balu", jak złośliwie nazywają Brada (Patrick Wilson) znudzone plotkary. Przystojny prawnik bezskutecznie próbujący zdać egzamin adwokacki, też pełni rolę kury domowej. Niewinny pocałunek, który Sara złoży na jego ustach, będzie pierwszym krokiem do romansu. Płomiennego i skrzętnie skrywanego przed oczami sąsiadów. A trzeba uważać, bo tu każdy bacznie przygląda się innym, sam mając na sumieniu mniejsze lub większe grzeszki. Najbardziej od modelu prawego obywatela odstaje Ronnie, miejscowy pedofil -ekshibicjonista, który właśnie wyszedł z więzienia. Do jego domu wiedzie napis "evil" wymalowany na chodniku. Przecież sąsiedzi muszą jakoś wzajemnie się chronić i ostrzegać przed złoczyńcą. Nikt tu nie jest do końca dobry ani zły - tę oczywistość Field niepotrzebnie stara się w tak łopatologiczny sposób eksponować. Może dlatego zakończenie wątku ekshibicjonisty brzmi w jego świetnym filmie jak zgrzyt. Choć w "Małych dzieciach", nie ma może tylu "smaczków", co w poruszającym podobną tematykę "American Beauty", to jednak zawarte w filmie obserwacje robią wrażenie. Nie jest obrazoburczy, ani przesadnie demaskatorski, bo nie mówi nic, czego byśmy nie wiedzieli. Kiedy Brad godzinami przygląda się chłopcom jeżdżącym na deskorolkach, wiadomo że reżyser chce pokazać nam wieczne dziecko. Tytuł filmu każdy więc rozszyfruje od razu i bezbłędnie. Mieszczański żywot nie jest taki zły, ale ma to do siebie, że często cierpi się na brak bodźców. Tu gdzie każda błahostka urasta do rangi wydarzenia, niemoralna propozycja bywa największym szczęściem i najlepszą odmianą. Modlitwy, by wreszcie zaczęło się coś dziać, czasami zostają wysłuchane. Field z sympatią nabija się z romantycznej pary kochanków, gotowych na wszystko, z których każde najbezpieczniej czuje się jednak korzystając z pieniędzy współmałżonka. Reżyser obserwuje swoich bohaterów jak pod mikroskopem, z ogromną dokładnością budując precyzyjną charakterystykę postaci. Uzupełnia ją głos z offu, jakby ktoś czytał nam opisy z powieści, objaśniające że Sarah, czyli Kate Winslet miała brwi gęściejsze niż to konieczne i wcale nie była specjalnie atrakcyjna... Obnażając obłudę i jałowość życia na przedmieściach, Todd Field stworzył w "Małych dzieciach" przede wszystkim ciekawy portret kobiety, próbującej wybrać się między spokojną egzystencją bez celu a namiętnością. Poruszająca dyskusja na temat interpretacji "Pani Bovary" Flauberta, jaka toczy się w gronie zaprzyjaźnionych pań, to jedna z ciekawszych scen w filmie. Czy wskakiwanie do łóżka innemu, żeby odmienić nudny los, to nie jest przypadkiem pójście na łatwiznę? - zastanawia się jedna z dam.