Recenzja wyd. DVD filmu

Nazywam się Khan (2010)

Czasem życie naśladuje film. "Nazywam się Khan" rozpoczyna się od sceny na lotnisku. Oto pewien mężczyzna, główny bohater, zostaje zatrzymany przez ochronę lotniska i poddany szczegółowej rewizji. Stało się tak tylko dlatego, że czekając na odprawę modlił się po arabsku. Muzułmanin równa się terrorysta. To takie proste. Wystarczy kilka słów modlitwy, by znaleźć się na celowniku przewrażliwionych ludzi. Co ciekawe, grającego główną rolę Shahrukha Khana spotkała podobna "przygoda". Wystarczyło jego nazwisko i religijna przynależność, by spędził dodatkowy czas na lotnisku Newark.

"Nazywam się Khan" podejmuje zatem temat, który dla wielu osób jest bardzo aktualny. Jest to historia o nienawiści i nieufności, która niszczy fundament ludzkiego porozumienia. Jest to zarazem przypowieść o ludziach dobrego serca, którzy swoimi czynami potrafią przekraczać granice uprzedzeń i w ten sposób odbudowywać to, co wydawało się zniszczone raz na zawsze. Choć twórcy nie uciekają od komentowania obecnej sytuacji, bardziej zależy im na leczeniu ran niż krytyce obecnych działań. Och, potrafią wbić szpilę – zwłaszcza w reguły polityczne ustalone na wysokim szczeblu – ale koncentrują się na pokazaniu tego, że większość ludzi jest z natury dobra i kiedy polityka zostawi ich w spokoju, bez większych problemów potrafią wznieść się ponad irracjonalne uprzedzenia. Koniec końców film jest baśnią zrealizowaną ku pokrzepieniu serc, a jej symbolem mogą być sceny w skromnym kościółku w niewielkim miasteczku w stanie Georgia, gdzie chrześcijanie i muzułmanie wspólnie staną do walki o to, co liczy się naprawdę – ludzkie życie.

"Nazywam się Khan" dla fanów bollywoodzkiego kina będzie szczególnie interesujący ze względu na osoby, które obraz przygotowały. Reżyserii podjął się Karan Johar, a w głównych rolach zagrali Kajol i Shahrukh Khan. Wcześniej trójka ta pracowała ze sobą dwukrotnie przy wielkich przebojach indyjskiego kina: "Coś się dzieje" w 1998 roku i "Czasem słońce, czasem deszcz" w 2001 roku, który to film stał się dla wielu symbolem Bollywood. Niestety, nie da się ukryć, że z tych trzech filmów to właśnie "Nazywam się Khan" jest najsłabszy. Być może wynika to z ambicji, jakie towarzyszyły twórcom w czasie realizacji. Być może powodem jest to, że jest to bardzo "zachodni" film, który z Bollywood zachował jedynie ogólną fabularną konstrukcję. Kajol wciąż jednak błyszczy na ekranie. Jest w niej ten ognik, który tak kochali widzowie dekadę temu. Razem z Khanem doskonale się na ekranie rozumieją i sekwencje "zakochiwania się" wypadają naprawdę pięknie. Shahrukh Khan z kolei otrzymał okazję wykazania się talentem aktorskim. Przypadła mu bowiem w udziale rola osoby chorej na zespół Aspergera. Ogólnie wybronił się z tego niełatwego zadania, ale chwilami ma się wrażenie, że Khan za dużo naoglądał się "Idiotów" Von Triera.

Niestety polskie wydanie "Nazywam się Khan" rozczarowuje. Bowiem poza samym filmem nie znajdziemy na płycie żadnych dodatków. To zaskakujące, gdyż zazwyczaj akurat ten dystrybutor dołącza do filmu dodatki z wydań zagranicznych (amerykańskich). Pozostaje nam zatem cieszyć się tym, że otrzymaliśmy pełną wersję filmu, a nie przyciętą na rynek międzynarodowy, która weszła wiosną do naszych kin.