Recenzja filmu

Żona dla zuchwałych (1995)

Bollywood gości na naszych ekranach już od dwóch lat. Nie jest to propozycja dla wszystkich widzów, ale z pewnością warto te filmy poznać, choćby po to, żeby wiedzieć co nam się w nich nie podoba. A nie ma chyba lepszej współczesnej produkcji z bollywoodzkiej kinematografii, która stanowiłaby jej esencję. "Żona dla zuchwałych" to obraz ze wszech miar wyjątkowy. Hinduskie kina wyświetlają go nieprzerwanie od dnia premiery w 1995 roku i wciąż mogą liczyć na komplet widzów. Film otacza swoisty kult, a jego gwiazdy piękna Kajol i boski Shah Rukh Khan mają w Indiach status bogów (nie tylko ekranu). Jak na przebój nad przebojami, paradoksalnie, bollywoodzka produkcja prezentuje się dość skromnie. A i fabułę można streścić dosłownie w 4 zdaniach. Raj i Simran pochodzą z Pendżabu, lecz wraz z rodzinami mieszkają w Anglii. Już od pierwszego spotkania między nimi iskrzy, najpierw się czubią, a potem coraz bardziej lubią. Na drodze do szczęścia i małżeństwa staje ojciec Simran, który dawno przyrzekł jej rękę innemu. Raj nie chce wykradać dziewczyny podstępem, więc postanawia fortelem wkupić się łaski przyszłego teścia i zdobyć zgodę na ślub z Simran. "Żona dla zuchwałych" jest nieco inny w porównaniu do bardziej eksportowych hitów z Bollywood, które gościliśmy na ekranach (jak choćby "Jestem przy tobie" czy "Gdyby jutra nie było"). Większość scen dzieje się na przepięknych, lecz skromnych polach i łąkach indyjskich prowincji. Przyroda zachwyca swoją surowością i kolorami. Również piosenki i układy taneczne są mniej wypielęgnowane, a bardziej naturalne. Nie jest to wada filmu, przeciwnie w pewnym sensie pierwotna radość i prostota nadają "Żonie dla zuchwałych" niespotykanego uroku. Równie świeży jak rosa o poranku są tu młodziutka Kajol i SRK. Bardzo ekspresyjni i czasem nieco niezgrabni mają w sobie tyle czaru i wdzięku, że oglądając ich przestajemy się dziwić, czemu są w Indiach otaczani takim kultem. Pisząc o premierze kinowej "Żony dla zuchwałych" warto też wspomnieć o równoległym wydaniu filmu na DVD. W wydaniu dwupłytowym znajduje się książeczka z tłumaczeniami filmowych piosenek. Można nie tylko oglądać i słuchać Raja i Simran, ale również z nimi śpiewać. I tańczyć, nawet w kinie, gdzie podczas bollywoodzkich seansów panuje atmosfera równie radosna i pełna energii jak na ekranie.