Chyba każdemu znane jest powiedzenie "wojna nigdy się nie zmienia". Zawsze jest tak samo hojna - dostarcza ofiar oraz bólu i cierpienia tym, którym udało się ją przetrwać. Ludzie walczyli ze sobą od zarania dziejów, z naprawdę różnych pobudek. Niezależnie czy wojna odnosi się do szczytnych celów czy bardziej przyziemnych, jej skutki zawsze dotkną tych, których z pozoru ona nie dotyczy. Tych niewinnych. Właśnie o dziejach takich osób, rzuconych w wir bezlitosnego losu opowiada film "Voces Inocentes".
"Głosy niewinności", bo tak brzmi polski tytuł filmu, zostały wyreżyserowane przez Luisa Mandokiego w 2004 roku. Historia zaprezentowana w dziele oparta jest na autentycznych wydarzeniach, których świadkiem był sam współautor scenariusza - Oscar Orlando Torres.
Akcja filmu dzieje się podczas wojny domowej w Salwadorze, która wybuchła w 1980 roku i trwała 12 lat. Po jednej stronie konfliktu stoją wojska rządowe wspierane przez Stany Zjednoczone, a po drugiej partyzanci. Głównym bohaterem jest jedenastoletni chłopiec imieniem Chava, który wraz z przyjaciółmi i rodziną próbuje się odnaleźć w bojowych warunkach.
Od początku filmu mamy wgląd w realia, w których przyszło żyć mieszkańcom salwadorskiej wioski Custacanzingo podczas wojny. Wioska ta jest niefortunnie usytuowana, gdyż znajduje się praktycznie na samej linii frontu. Przez to często staje się miejscem walk zbrojnych. Świstające kule, dziurawiące tekturowe ściany domów stają się kolejnym zmartwieniem mieszkańców, próbujących z trudem zapewnić sobie i swoim bliskim w miarę godne życie. W najgorszej sytuacji jednak znajdują się dzieci, a dokładniej chłopcy. Po skończeniu dwunastego roku życia są wcielani do rządowej armii. Duża część filmu została przeznaczona na oddanie tragizmu tego zjawiska. Widzimy między innymi akcje rekrutacyjne odbywające się w szkole podczas zajęć. Wszyscy wtedy drżą z przerażenia w obawie, że zostanie wyczytane ich nazwisko i będą musieli opuścić swoje rodziny.
Film Mandokiego nie jest filmem hollywoodzkim, zrobionym z wielomilionowym rozmachem, ale też nie o to w nim chodzi. Miał on bowiem przekazać historię, odtworzyć makabryczne wydarzenia i to mu się udaje. Jesteśmy w stanie odczuć, jako widzowie, poczucie zagrożenia, które towarzyszyło mieszkańcom wioski w czasie wojny. Świetnie została w filmie ukazana sytuacja dzieci, które zmuszone przez narzucone realia musiały szybciej dorosnąć. Część z nich walczyła z bronią w ręku, inne opiekowały się młodszym rodzeństwem. Warto tutaj wspomnieć o całkiem przyzwoitej grze młodych aktorów, zwłaszcza Carlosa Padilli, który wcielił się w postać Chavy.
"Głosy niewinności" to film pozbawiony wydźwięku politycznego. Posiada on jedynie charakter antywojenny. Mandoki postarał się użyć wszelkich środków artystycznego wyrazu, żeby widz został z przekonaniem, że wojna nigdy nie jest dobra.
"Głosy niewinności", bo tak brzmi polski tytuł filmu, zostały wyreżyserowane przez Luisa Mandokiego w 2004 roku. Historia zaprezentowana w dziele oparta jest na autentycznych wydarzeniach, których świadkiem był sam współautor scenariusza - Oscar Orlando Torres.
Akcja filmu dzieje się podczas wojny domowej w Salwadorze, która wybuchła w 1980 roku i trwała 12 lat. Po jednej stronie konfliktu stoją wojska rządowe wspierane przez Stany Zjednoczone, a po drugiej partyzanci. Głównym bohaterem jest jedenastoletni chłopiec imieniem Chava, który wraz z przyjaciółmi i rodziną próbuje się odnaleźć w bojowych warunkach.
Od początku filmu mamy wgląd w realia, w których przyszło żyć mieszkańcom salwadorskiej wioski Custacanzingo podczas wojny. Wioska ta jest niefortunnie usytuowana, gdyż znajduje się praktycznie na samej linii frontu. Przez to często staje się miejscem walk zbrojnych. Świstające kule, dziurawiące tekturowe ściany domów stają się kolejnym zmartwieniem mieszkańców, próbujących z trudem zapewnić sobie i swoim bliskim w miarę godne życie. W najgorszej sytuacji jednak znajdują się dzieci, a dokładniej chłopcy. Po skończeniu dwunastego roku życia są wcielani do rządowej armii. Duża część filmu została przeznaczona na oddanie tragizmu tego zjawiska. Widzimy między innymi akcje rekrutacyjne odbywające się w szkole podczas zajęć. Wszyscy wtedy drżą z przerażenia w obawie, że zostanie wyczytane ich nazwisko i będą musieli opuścić swoje rodziny.
Film Mandokiego nie jest filmem hollywoodzkim, zrobionym z wielomilionowym rozmachem, ale też nie o to w nim chodzi. Miał on bowiem przekazać historię, odtworzyć makabryczne wydarzenia i to mu się udaje. Jesteśmy w stanie odczuć, jako widzowie, poczucie zagrożenia, które towarzyszyło mieszkańcom wioski w czasie wojny. Świetnie została w filmie ukazana sytuacja dzieci, które zmuszone przez narzucone realia musiały szybciej dorosnąć. Część z nich walczyła z bronią w ręku, inne opiekowały się młodszym rodzeństwem. Warto tutaj wspomnieć o całkiem przyzwoitej grze młodych aktorów, zwłaszcza Carlosa Padilli, który wcielił się w postać Chavy.
"Głosy niewinności" to film pozbawiony wydźwięku politycznego. Posiada on jedynie charakter antywojenny. Mandoki postarał się użyć wszelkich środków artystycznego wyrazu, żeby widz został z przekonaniem, że wojna nigdy nie jest dobra.
Moja ocena:
8
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Głosy niewinności (2004)
Elegia o chłopcu salwadorskimWojna domowa w Salwadorze, która wybuchła w 1980, to bez wątpienia jeden z najciemniejszych momentów w... czytaj więcej
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
