Recenzja filmu

Jeździec bez głowy (1999)

Widziałem już kilka filmów Tima Burtona i muszę przyznać, że na żadnym z nich się nie nudziłem, ba! nawet świetnie się bawiłem. Zawsze "przyciągały moje oko" i zawsze miały w sobie coś intrygującego oraz zaskakującego. Nie wiem co takiego składało się na taki odbiór obrazu. Może była to świetna gra aktorska. Może rewelacyjny montaż. A może nietuzinkowy scenariusz i scenografia. Nie wiem, naprawdę nie wiem. Ale jednego jestem pewien, że wszystkie wyżej wymienione cechy i nie tylko, Tim Burton mistrzowsko przedstawił i zrealizował w filmie pod tytułem "Sleepy Hollow". Tytułowy "Jeździec bez głowy" to obraz zrealizowany na podstawie opowiadania Washingtona Irvinga, "The Legend of Sleepy Hollow". Przedstawia on nam historię detektywa Ichabod Crane (w rolę śledczego wciela się znakomity aktor Johnny Depp), który w prowadzonych przez siebie sprawach kieruje się rozumem oraz nauką. Posiada typowe racjonalistyczne podejście. Z tego powodu nie jest szanowany w swoim mieście, ponieważ jego metody są sprzeczne z poglądami tamtejszej społeczności. Podczas jednej z rozpraw sądowych staje przed trudnym dla siebie wyborem: albo wyruszy w podróż do Sleepy Hollow, gdzie podejmując się próby rozwiązania zagadki morderstw, będzie mógł popisać się swoimi niecodziennymi metodami, albo będzie musiał się przystosować pod groźbą więzienia. Jak nietrudno się domyślić, nasz bohater wybiera podróż do miasta, w którym racjonalizm i naukowe rozumowanie spotka się z magią oraz demonami. Scenariusz napisany przez Andrewa Kevina Walkera i Kevina Yaghera jest niecodzienną opowieścią łączącą elementy komizmu i grozy, pełną uczuć oraz przeżyć, jak również napięcia, niedającego nam spokojnie tzn. bez emocji przesiedzieć cały seans. Nie raz "podskoczymy ze strachu", pośmiejemy się, a nawet zapłaczemy, oglądając niniejsze dzieło Burtona. Jak już wspominałem, film emanuje dużą ilością uczuć. Chociaż przez większą część produkcji będziemy obserwować poczynania głównego bohatera, to pozostałe postacie również nie będą nam obojętne. Zaobserwujemy takie uczucia jak: miłość Katriny Van Tassel (Christina Ricci) do naszego detektywa, bądź miłość rodzicielską wymienionej wyżej dziewczyny do ojca, Ichaboda do matki, czy w końcu nienawiść, złość, gniew i chęć pożądania pieniędzy głównego inicjatora dziwnych wydarzeń w Sleepy Hollow. Obraz Burtona to idealne połączenie horroru, kryminału oraz komedii. Dobrym przykładem jest główny protagonista Ichabod, który niejednokrotnie swoim zachowaniem będzie nas śmieszył, intrygował, zachwycał i straszył. Nie mogę wyjść z podziwu, jak można było tak doskonale połączyć te trzy, niewiele mające ze sobą wspólnego, gatunki. Scenografia to duży plus dzieła Burtona. Idealnie oddaje klimat oraz nastrój. Dla przykładu, jeśli widzimy las i ciasną ścieżkę, po której porusza się jeździec bez głowy, to czujemy to, co bohater - niemoc, bezsilność oraz beznadziejność sytuacji. Również aktorstwo stoi na bardzo wysokim poziomie, ale tego można się było spodziewać po Christinie Ricci i Johnnym Deppie. Oboje są świetnymi aktorami, którzy nie tylko odgrywają swoją rolę, lecz wkładają w grę całe swoje serce. Dzięki temu odgrywane przez nich postacie są bardzo realistyczne. Kończąc moją recenzję powiem tak: Jeśli lubisz filmy, które są przełomowe i nietuzinkowe to gorąco polecam Ci dzieło Tima Burtona, na pewno się nie rozczarujesz i miło spędzisz czas.