Las Vegas - Miasto Grzechu, w którym szary Kowalski wydobywa z siebie zwierzę, o którym po powrocie do "normalnego" życia zupełnie zapomina. Bo jak mawia przyszły teść jednego z bohaterów komedii "Kac Vegas": to co dzieje się w Las Vegas, zostaje w Las Vegas. Można się upić do nieprzytomności, poślubić striptizerkę, ukraść tygrysa i zarąbać miejscowej policji radiowóz. Wszystko to w imię rozrywki godnej najlepszego wieczoru kawalerskiego w historii komedii kumplowskiej. Czad na maksa!
W ostatnich latach można zaobserwować ciekawy nurt: tradycyjną komedię romantyczną zaczęła powoli wypierać komedia kumplowska, często z elementami romantycznej – też opowiadająca o miłości, niespełnionej, nierealnej, niedopowiedzianej i tak dalej. Ale tym razem zakochanemu towarzyszą kumple, którzy tworzą paczkę cenniejszą niż najlepsza kobita. Idąc tym tropem, gdy jeden z przyjaciół traci wolność na rzecz małżeństwa, kumplom nie pozostaje nic innego, jak urządzić mu godne pożegnanie. Czytaj: zorganizować wieczór kawalerski, którego nie zapomni do końca życia. Było już kilka filmów opowiadających o tym, co się wtedy wyprawia, ale chyba jeszcze nikt nie powiedział w kinie, co dzieje się potem. Znaczy rano. Bo przecież nikt nie wierzy, że kac to jedyny skutek całonocnej sodomii i gomory. Nie w Vegas. Nie w komedii kumplowskiej.
Bohaterami najnowszej komedii Todda Phillipsa są pan młody, jego dwaj najlepsi przyjaciele i przyszły szwagier, którzy razem wyruszają do Las Vegas by spędzić tam (nie)godny wieczór kawalerski. W przeciwieństwie jednak do podobnych komedii, gdy panowie wznoszą pierwszy toast na dachu hotelu, reżyser urywa film – w przenośni i dosłownie. Kolejna scena ma bowiem miejsce już następnego dnia rano w zdezelowanym pokoju. Bohaterowie rozwaleni są po podłodze, w kącie lata sobie kura, w łazience jest najprawdziwszy tygrys, a w szafie ryczy jakiś bobas. Największym problemem jest jednak to, że wcięło gdzieś pana młodego. No a jak przystało na poranek po bibie, pozostała trójka, pomijając kaca stulecia, nie pamięta absolutnie nic.
To co wyprawia się dalej to nieprzerwane pasmo najrozmaitszych gagów, które ozdabiają tą detektywistyczno-komediową intrygę. W końcu nazajutrz pan młody się żeni i wypadałoby go odnaleźć. Bohaterowie zabierają się więc za odtwarzanie przebiegu wydarzeń minionej nocy. I możecie mi wierzyć, tygrys w kiblu to pikuś. Co ciekawe, chociaż panowie z każdą kolejną sceną dowiadują się o swoich coraz to bardziej żałosnych wyczynach w stanie silnego upojenia, ani razu nie ukazują skruchy. Świadomość upodlenia nie ma żadnych reperkusji dla ich samopoczucia. Zmagają się z serią niefortunnych zdarzeń z kacem fizycznym, ale o moralnym nie ma mowy. A skala szaleństwa i dziecinnych wygłupów czwórki 30-latków jest naprawdę ogromna. Inwencja twórców zdaje się nie mieć tu żadnych granic, a jednocześnie scenarzystom udaje się wyjaśnić niemal wszystkie z najbardziej absurdalnych rzeczy, jakie spotykają naszych bohaterów. A jak ktoś chce zobaczyć ogrom idiotycznych zachowań, niech zostanie na napisach końcowych, podczas których serwowany jest pokaz zdjęć z rubasznej nocy. To dopiero jazda bez trzymanki!
Jedynym problemem "Kac Vegas" jest dość niewybredny humor, który często przekracza granicę dobrego smaku. Momentami więc można się przeturlać po sali kinowej w ataku spazmatycznego śmiechu, lecz innym razem odwrócić wzrok z zażenowania. Ostatecznie jednak twórcom uchodzi na sucho wszelka przesada, tak jak i wybaczone zostaje naszym bohaterom. Wszak co dzieje się w Vegas, w Vegas zostaje.
W ostatnich latach można zaobserwować ciekawy nurt: tradycyjną komedię romantyczną zaczęła powoli wypierać komedia kumplowska, często z elementami romantycznej – też opowiadająca o miłości, niespełnionej, nierealnej, niedopowiedzianej i tak dalej. Ale tym razem zakochanemu towarzyszą kumple, którzy tworzą paczkę cenniejszą niż najlepsza kobita. Idąc tym tropem, gdy jeden z przyjaciół traci wolność na rzecz małżeństwa, kumplom nie pozostaje nic innego, jak urządzić mu godne pożegnanie. Czytaj: zorganizować wieczór kawalerski, którego nie zapomni do końca życia. Było już kilka filmów opowiadających o tym, co się wtedy wyprawia, ale chyba jeszcze nikt nie powiedział w kinie, co dzieje się potem. Znaczy rano. Bo przecież nikt nie wierzy, że kac to jedyny skutek całonocnej sodomii i gomory. Nie w Vegas. Nie w komedii kumplowskiej.
Bohaterami najnowszej komedii Todda Phillipsa są pan młody, jego dwaj najlepsi przyjaciele i przyszły szwagier, którzy razem wyruszają do Las Vegas by spędzić tam (nie)godny wieczór kawalerski. W przeciwieństwie jednak do podobnych komedii, gdy panowie wznoszą pierwszy toast na dachu hotelu, reżyser urywa film – w przenośni i dosłownie. Kolejna scena ma bowiem miejsce już następnego dnia rano w zdezelowanym pokoju. Bohaterowie rozwaleni są po podłodze, w kącie lata sobie kura, w łazience jest najprawdziwszy tygrys, a w szafie ryczy jakiś bobas. Największym problemem jest jednak to, że wcięło gdzieś pana młodego. No a jak przystało na poranek po bibie, pozostała trójka, pomijając kaca stulecia, nie pamięta absolutnie nic.
To co wyprawia się dalej to nieprzerwane pasmo najrozmaitszych gagów, które ozdabiają tą detektywistyczno-komediową intrygę. W końcu nazajutrz pan młody się żeni i wypadałoby go odnaleźć. Bohaterowie zabierają się więc za odtwarzanie przebiegu wydarzeń minionej nocy. I możecie mi wierzyć, tygrys w kiblu to pikuś. Co ciekawe, chociaż panowie z każdą kolejną sceną dowiadują się o swoich coraz to bardziej żałosnych wyczynach w stanie silnego upojenia, ani razu nie ukazują skruchy. Świadomość upodlenia nie ma żadnych reperkusji dla ich samopoczucia. Zmagają się z serią niefortunnych zdarzeń z kacem fizycznym, ale o moralnym nie ma mowy. A skala szaleństwa i dziecinnych wygłupów czwórki 30-latków jest naprawdę ogromna. Inwencja twórców zdaje się nie mieć tu żadnych granic, a jednocześnie scenarzystom udaje się wyjaśnić niemal wszystkie z najbardziej absurdalnych rzeczy, jakie spotykają naszych bohaterów. A jak ktoś chce zobaczyć ogrom idiotycznych zachowań, niech zostanie na napisach końcowych, podczas których serwowany jest pokaz zdjęć z rubasznej nocy. To dopiero jazda bez trzymanki!
Jedynym problemem "Kac Vegas" jest dość niewybredny humor, który często przekracza granicę dobrego smaku. Momentami więc można się przeturlać po sali kinowej w ataku spazmatycznego śmiechu, lecz innym razem odwrócić wzrok z zażenowania. Ostatecznie jednak twórcom uchodzi na sucho wszelka przesada, tak jak i wybaczone zostaje naszym bohaterom. Wszak co dzieje się w Vegas, w Vegas zostaje.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Kac Vegas (2009)
Czasami i kac może być zabawnyMijające powoli lato było jak zwykle czasem premier lekkich, przyjemnych i łatwych w odbiorze filmów.... czytaj więcej
Recenzja Kac Vegas (2009)
Raz na polski rokPozytywne jest to, że przynajmniej raz w roku bywalcy multikin dostają czystą, świeżą i co najważniejsze... czytaj więcej
8
Recenzja Kac Vegas (2009)
Twórczy kacFilm, który brylował w światowym Box Offisie powinien być dobry, zwłaszcza gdy polecają go krytycy oraz... czytaj więcej
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
