To jest odcinek kretyński, według najgorszych wzorców "idiot plot". Bohaterka co akurat potrzebuje, to znajduje pod ręką, w co nie strzeli, to trafi (choć strzelać w zasadzie nie umie), gdzie nie wlezie, to spotka właściwych ludzi i w ogóle radzi sobie lepiej niż Rambo skrzyżowany z Holmesem. Z przykrością muszę stwierdzić (bo w następnych odcinkach to się ciągnie), że scenarzyści od genialnego klimatu i realizmu skręcili w stronę serialowej sztampy i schematu: krokodyla, co to kogoś niby pożarł, ale jednak nie, siostry-bliźniaczki niewidzianej od urodzenia itp.

Broń akurat przynieśli policjanci. Nie mniej, co do umiejętności strzeleckich, to się zgodzę. Lotte strzelała na odległość kilkunastu metrów, w tych warunkach celowe trafienie w nogę rzeczywiście wymaga kwalifikacji. Inną kwestią jest sposób przeładowywania parabelki i pojemność magazynka, znane pannie Ritter. No chyba, że szkolili ją poza kamerą podczas pracy w policji.

Ale czy tych "cudownych zbiegów okoliczności" nie przebija w ostatnim odcinku zrzut dokumentów Reichswehry na spadochronie prosto pod nogi oczekujących. To dopiero cud. Zgranie w czasie przelotu sterowca (który przebywa trasę jak pociąg DB po szynach i nie straszny mu wiatr), przewidywania pogody (poprawka na wiatr i prędkość początkową oraz kierunek lotu w chwili wyrzutu - Ma-Lo z pewnością z fizyki i matematyki miała na maturze celująco) oraz nocnej orientacji w terenie doktor Völcker (pewnie była kiedyś harcerką),

I dlatego napisałem, że "w następnych odcinkach to się ciągnie". Ona przeprowadza tę akcję w sterowcu, choć dopiero co leżała w szpitalu po ciężkim postrzale.

Nie mniej scena godna 8 sezonu "Gry o tron"...