W takim razie zastanawiam się jakie dla ciebie są tytuły dram ''z klimatem'', skoro ta go ponoć nie miała.
Ograna fabuła? Profilowanie za pomocą słuchu jest ograne? Spoko.
Oczywiście drama miała elementy Cliché, ale uważam, że były one dobrze wplecione do całości. Nie raziły.
Może mogłabyś uściślić, jakie sytuacje były dla ciebie nielogiczne?

Czasami odnoszę wrażenie, że nie wszyscy oceniający dramy rozumieją tak naprawdę cały ten świat i koncept. To nie są typowe zachodnie seriale i ocenianie ich w ten sam sposób nie ma większego sensu, bo oczywistym jest, że w ten sposób wypadną słabo.(Nie mówię, że ty tak robisz, szczególnie, że nie jestem w stanie nawet zobaczyć jakie są twoje gusta filmowe)

Ja rozumiem, że każdy ma swoją opinię i bez wątpienia, w tej którą wyraziłaś nie ma nic złego, jednak ja mam takie samo prawo jak ty, by wyrazić moją własną i skonfrontować twoje ''minusy''. Wiedz jednak, że nie chcę, żebyś w jakikolwiek sposób czuła się atakowana.

Moje gusta filmowe - kino z klimatem. Nie oglądam zasadniczo "zachodnich" seriali wiec nie mam jak porównać. Porównuję koreańskie dramy do koreańskich dram. Kryminalne dramy z klimatem to np: Si-geu-neol, czy Maen-mom-eui Sobang-gwan.

Ograna fabuła to historia wg jakiegoś utartego szablonu - np:
Jego i ją łączy tragedia z przeszłości(czasami też z przyszłości jeśli podróżują w czasie), która często czyni ich pozornymi antagonistami, ale w trakcie rozwoju fabuły okazuje się, że tylko współpracując razem są wstanie poradzić sobie z np.: traumą, lub osiągnąć cel(złapać przestępcę, dowiedzieć się prawdy etc), do tego wspaniale się uzupełniają, bo oboje są w jakiś szczególny sposób wyjątkowi(mają "superzdolności", ewentualnie "superwadę" która w określonych warunkach staje się "superzaletą"). I takich dram jest pełno i na kopy, a jedyna różnica pomiędzy nimi to właśnie KLIMAT. Maen-mom-eui Sobang-gwan i Bo-io-seu są właściwie o tym samym, tylko że ten pierwszy ma klimat, a ten drugi nie - więc różnica w przyjemności oglądania jest znaczna.

Absurdy w dramie to np. ustalanie kierunku słuchem przy wykorzystaniu krótkofalówki mono :/ - ale nie o to chodzi że one są, bo w zasadzie przymykam oczy na tego typu rzeczy, tylko że są eksponowane jako kluczowe dla rozwoju danej akcji, co chwilami odbiera jej nawet resztkę autentyczności.

Rocznie jest około 70-80 premier dram z czego jakieś 3-5 wnosi coś nowego, lub ma klimat - reszta to ograna masówka, czego Bo-io-seu jest przykładem. Bez osoby Jang Hyuk'a ta drama nie zaistniałby i nikomu nawet nie chciałoby się jej tłumaczyć, jak to z wielu wartościowymi dramami bez dobrej obsady zwykle się dzieje.

Potrafię zgodzić się co do Signal. Również bardzo przypadła mi do gustu.
Jednak zupełnie nie zgadzam się co do tego, że Voice nie ma klimatu. Czym jest więc dla ciebie klimat, jeśli w Voice go nie było?
Dobrze, rozumiem, że mogło ci się to wydać absurdalne, ale już sam fakt, że Kwon Joo wykształciła super-słuch nie jest tak naprawdę możliwy.
Poza tym na zagranicznych stronach drama jest oznaczona również jako supernatural. Dlatego jeśli nie przeszkadzało ci kontaktowanie się przez krótkofalówkę z ludźmi z przyszłości/przeszłości w Signal, nie powinnaś czepiać się profilowania w Voice.
Nie mogę się z tobą zgodzić. Nie jest to drama z ''masówki''. Ma ona wiele elementów, które nie są powszechne w innych produkcjach. Patrząc chociażby na pokazywanie akcji ratunkowej ze strony centrum ratunkowego 112. Według mnie na uwagę zasługuje też charyzma i rozbudowanie postaci psychopaty. Przedstawienie tego co sprawiło, że stał się potworem.

Różne są gusta i de gustibus non est disputandum, dlatego nie zamierzam cię dalej przekonywać. Masz swoją utartą opinię i spoko. Ta dyskusja nie ma jednak większego sensu, ja zdecydowanie nie mam tej dramy za oklepaną, gdzie ty wręcz przeciwnie. Według ciebie nie ma ona klimatu, gdzie ja nie rozumiem na jakiej podstawie tak mówisz. Nad indywidualnymi upodobaniami nie ma się co rozwodzić.
Pozostaje mi tylko życzyć ci miłego dnia.

Czy ja czepiam sie gdzieś jakiegoś "profilowania"? Profilowanie idiolektyczne, czyli fonoskopia(lub też jak określa to nowomowa: biometryczna identyfikacja mowy) jest stosowane od czasów I wojny światowej, kiedy to specjalnie dobierano panie w centralach telefonicznych właśnie ze względu na posiadanie tego typu umiejętności - i nigdzie tego nie neguję, więc o czym ty w ogóle piszesz? Obecnie jest to zresztą szeroko stosowane w rzędach państwowych dzięki automatycznym systemom typu AUROS(Automatic Recognition Speakers).

Poprosiłaś o przykład absurdu w dramie wiec podałam sytuacje, gdzie główna bohaterka określa kierunku dźwięku dzięki krótkofalówce z systemem mono, tylko że w mono nie ma możliwości określania kierunku, bo do tego potrzeba stereo - to z lekcji fizyki szkoły podstawowej. Jeżeli nie rażą cie takie wpadki scenarzysty to tym lepiej dla ciebie, bo oznacza to że wiele filmów ma szanse przypaść ci do gustu. Good for you!

Nie czytam stron o dramach wiec nie znam ich ocen, zresztą nie interesują mnie - jak milion ludzi się naje to nie znaczy, że ja też będę syta. Obejrzałam 200 dram więc wystawiam oceny podług siebie i skoro twierdzisz, że o gustach się nie dyskutuje, to nie rozumiem po co ją zaczęłaś.

Również życzę miłego dnia.

No wiesz ja oglądając dramy nie szukam każdej możliwej rzeczy, do której mogę się przyczepić. Dyskusję zaczęłam, bo twój post był strasznie uogólniony.
Poza tym jak nie łapiesz skrótów myślowych, to nie mój problem:)

Napisałam wyraźnie o absurdach i braku logiki w dramach: "- ale nie o to chodzi że one są, bo w zasadzie przymykam oczy na tego typu rzeczy, tylko że są eksponowane jako kluczowe dla rozwoju danej akcji, co chwilami odbiera jej nawet resztkę autentyczności." Gdybym szukała "każdej możliwej rzeczy, do której mogę się przyczepić", to nie obejrzałabym nawet 10 filmów w życiu.

Drama jest jedną z wielu typowych, więc nie ma się nad czym rozwodzić i dlatego post jest ogólnikowy. Gdybym obejrzała "Voice" jako 10-20-30-tą dramę w życiu to pewnie wystawiłabym jej i wyższą ocenę i napisała coś więcej, ale z mojego obecnego doświadczenia oceniam ją jako w najlepszym razie przeciętną.

Ale ty się lubisz kłócić, słonko :)
Tak, tak twoje ''doświadczenie'', zapomniałam.

To już nie jest to "dyskusja" tylko "kłótnia"? :)
W takim razie daruje sobie jej dalszy ciąg...

Masz chyba słabą umiejętność logicznego myślenia jeśli nie widzisz błędów w tej dramie. Czepiasz się kogoś, a sama gadasz od rzeczy drama jest bardzo średnia, jest bardzo dużo błędów, postacie nie są rozbudowane. Moment w którym umiera jego żona, jego "rozpacz" wygląda jedynie żałośnie, ona nagle zaczyna słyszeć z kilku pięter, policji robi co chce, przypadki zgłaszane na 112 zawsze mają związek ze sprawą. Gość załatwia kilkadziesiąt osób, biega jak maratończyk, do tego wszyscy atakują go pojedynczo, wchodzą sobie wszędzie bez nakazu, do tego koniec jest żałosny i rozczarowujący. By the way jak koleś po wielokrotnym uderzeniem cięższym od młotka odważnikiem żyje, czy po pięciu kulach.... Hahahaha tylko ludzie którzy nie mają wymagań fabularnych uważają ten film za arcydzieło.
Na plus zasługuje za to gra antagonisty, który super spełnił swoją rolę. Ale główna bohaterka której twarz się nie rusza jest jedynie zabawna, podobnie jak pseudo maczo, arogancki , grozi czlowiekowi na posterunku i nadal nie jest zwolniony, który ukazuje głównie złość i dziwnego rodzaju śmiech, wszystkich nawala, są bardzo irytujacy. Obydwaj główni aktorzy grali gorzej niż Yesung z Super Junior.
Jest więcej błędów twoje wypowiedzi niczego nie wnoszą