Seria jest rozszerzeniem konceptu mieszczącego się w 25 minutach - death billards. I niestety wygląda na to, że twórcy poza pomysłem wyjściowym nie wiedzieli co tu można by jeszcze dodać. Wrzucili więc z czapy jeden pojedynek w stylu Naruto, intrygę pomiędzy nieśmiertelnymi która jest kręta niczym niemiecka autostrada, rywalizację pomiędzy sędziami która trwa jakieś 2 minuty po czym postaci rozchodzą się i nigdy więcej do tego wątku nie wracają, zaledwie kilku bohaterów pobocznych którzy i tak niczego ciekawego nie robią... eh.

A pomysł jest naprawdę dobry. Bezstronny sędzia który zmusza zmarłe dusze do zagrania w prostą grę, którą lekko podrasuje, aby dodać jej dynamizmu i dramatyzmu. I to się ogląda super. Zmarli są ciekawi, kontrastujący ze sobą, mają niestereotypowe osobowości i interesujące dialogi. Pojedyncze odcinki które skupiają się wyłącznie na wydaniu osądu nad dwójką nieszczęśników są świetne. Jasne, trochę w nich grania na emocjach, ale zrobiono to w sposób nie wzbudzający zażenowania.

I gdyby animu ograniczyło się tylko do nich to stawiłbym mu nawet i 8.

A tak dodano do niego mnóstwo dziwnych, niepasujących elementów. Pewnie po to aby je trochę urozmaicić, ale one wszystkie nie trzymają się kupy, są strasznie oderwane od całości i po prostu słabe.

Jako całość nie jest zwyczajnie spójna. I za to traci moje punkty.

Swoją drogą, niby cała oś fabuły miałaby się skupiać wokół tego że Decim jako jedyny sędzia odczuwa emocje. Tymczasem przez całe 12 odcinków widzimy coś odwrotnego. Decim jest jedynym sędzią pozbawionym emocji. Pozostali się śmieją, złoszczą, dowcipkują, rywalizują ze sobą, wzruszają albo knują. Tylko on nic. Cały koncept przez to upada. Ehh. Szkoda.