Na wstepie zaznacze, ze jestem na 40tym odcinku, wiec moga wystapic drobne spoilery. Najbardziej rzuca mnie sie w oczy lament pod katem kreski, jednak jak dla mnie problem lezy w czyms innym i az dziw bierze, ze nikt o tym tak nagminnie nie wspomina. Mianowicie, chodzi o konsekwencje i brak logiki.
To moglo zaczac sie duzo wczesniej (juz na etapie DBZ), jednak na etapie DBS najbardziej kole to w oczy.
Od poczatku bohaterowie przekraczali swoje limity i z kazdym kolejnym treningiem, wydarzeniem itd. zyskiwali coraz to wieksza moc.
Uznajmy, ze punktem wyjsciowym jest Namek i moment kiedy Goku wszedl na SSJ i pokonal Freeze. Juz wtedy byl od niego silniejszy.
Nastepnie pojawiali sie kolejni przeciwnicy, (kazdy kolejny przynajmniej 10-krotnie silniejszy od poprzedniego; i mowie tu rowniez o transformacjach)
A wiec byly Androidy, Cell i jego trzy transformacje (warto zaznaczyc, ze w normalnej formie moglby zniesc Freeze z powierzchni Ziemii), nastepnie Dabura, Majin buu i jego transformacje. Goku osiaga drugi poziom Boskiego Saiyana (gdzie na pierwszym byl w stanie przeciwstawic sie Beerusowi) I tutaj pojawia sie pytanie. Jakim k*rwa cudem Freeza byl w stanie zwiekszyc swoja moc 100 jak nie 1000-krotnie? Jak Akira mogl tak poplynac? Freeza powinien byc maksymalnie na poziomie ''nietrenujacego'' Gohana badz Gotenksa SSJ. A tu wyskakuje Golden Freeze i walcza jak rowny z rownym. Hipoteza wysuwa sie sama - manga nie ma zadnych barier (uczynili z glownych bohaterow bogow - i to doslownie). Za dwa odcinki Piccolo moze dostac jakas fasolke od ''Krola bogow'' i osiagnac poziom Beerusa. W Naruto jest to tysiac razy lepiej rozwiazane.