Sara jest dla mnie jedną z najbardziej wkurzających bohaterek seriali jakie ostatnio widziałam. Kobieta idzie od porażki do porażki z niezmienną od pierwszego ujęcia miną znamionującą głębokie przemyślenia wewnętrzne Nie wiem po diabła scenarzyści postanowili ją obdarzyć synem, nie wiem czy ona w ogóle wie jak chłopak ma na imię. Gdyby on właśnie zarabiał po nocach w klubach nie byłabym zdumiona , matka nie zauważyłaby gdyby nie było go w domu tydzień, w przeciwieństwie do otoczonej czułą macierzyńską opieką Nany, która naprawdę nie wiem w jaki sposób prowadziła tajemne życie klubowej hostessy. To oczywiście niejeden nonsens w tym filmie. Jednak jakoś wciąga:) Mnie np. w każdym odcinku interesowała co tym razem nasza Sara znajdzie na Hartmana i jak się okaże, że to zupełnie co innego niż się wydawało...