Dokładnie, mam bardzo podobne odczucia. Mimo, że OVA wizualnie jest nieporównywalnie lepsza i bardzo dopracowana to cały klimat z serii TV gdzieś ginie. Niekończące się monologi i przydługie skrajnie sadystyczne sceny w OVA sprawiały, że ledwo dawałem radę dociągnać odcinki do końca. Serię TV zjada się na raz, jest świetna! A co do spłyconej fabuły - who cares, co z tego że w OVA była wiele bardziej rozwinięta, jeśli i tak niedorzeczna :P

Dokładnie, po skończeniu OVY miałem przesyt. Po TV - niedosyt. I kontynuację tej drugiej z chęcią bym obejrzał. IMO nawet wizualnie była lepsza. Tzn, rysunki były dużo prostsze, ale postacie i otoczenie animowano w znacznie czystszy i klarowniejszy sposób, w dodatku z lepszymi kolorami.

Trzeba jednak honor wersji OVA, że kilka patentów było mega - wykorzystanie kota Schroedingera czy motyw z Psem Baskerville'ów. :) Było też parę innych patentów. Ech, gdyby wyżyłowali ten cykl wizualnie, wyczyścili z niektórych zbędnych bzdetów... Pomarzyć zawsze można.

Dla mnie ideałem byłoby wzięcie klimatu, elegancji i openingu z telewizyjnego, a z OVY - wizuala + mniejsze skupianie się na postaci Victorii, a zwłaszcza jej "wampirzych" rozterkach; po prostu skrzyżowanie obu wersji - jakby to dobrze zrobić, wtedy byłaby po prostu bajka <nuci motyw z openingu>

Problem w tym, że właśnie integralną częścią klimatu wersji TV była strona wizualna, z minimalistyczną kreską. Rysownicy OVY zrobili to w męczący me oko sposób.
Natomiast co do motywu...
szubidubiduszubidubidu.

Poza tym, nie ukrywam, że kiedy zobaczyłem pierwszy raz opening, spodziewałem się czegoś głębszego, bardziej skupionego na klimacie i kryminalno-horrorzastej intrydze niż to, co zastałem.
Cóż, wersja TV mogłaby być gęściejsza, dłuższa i trochę o czymś innym... ale może za dużo wybrzydzam.

Trochę źle się wyraziłam z tym wizualem, przyznaję. Minimalistyczna kreska - jak najbardziej zgoda (nawet dodam więcej - bardzo dopracowane detale - duży plus) ale za to mocną stroną OVY jest dynamika przedstawienia - telewizyjnemu Hellsingowi przydałoby się pod tym względem odrobinę podkręcić tempo (tempo akcji z resztą też); z kolei OVA za szybko skacze od tematu do tematu i jest zbyt pobieżna.

"Poza tym, nie ukrywam, że kiedy zobaczyłem pierwszy raz opening, spodziewałem się czegoś głębszego, bardziej skupionego na klimacie i kryminalno-horrorzastej intrydze niż to, co zastałem.
Cóż, wersja TV mogłaby być gęściejsza, dłuższa i trochę o czymś innym..." - pod tym podpisuję się rękami i nogami. Tak naprawdę oba seriale miały potencjał i boli mnie, że nie w pełni go wykorzystano (a trochę wręcz spartolono), bo mogło wyjść coś świetnego.

No cóż, OVA jest wierna mandze, ale przez tę wierność zmienia sie w dosyć ciężkostrawną rąbankę, udającą pastisz, ale zamiast robić to lekko jak w pierwszym Desperado - robi to ze słoniowym wdziękiem Rodriguesowskiej kontynuacji.

Muszę się zgodzić - im bardziej w las, tym coraz większa rzeźnia z coraz mniejszym polotem. Szkoda.

Też żałuję. A te wszystkie płaszcze, mroczna muzyka, pejzażyki i nawet zawiązanie fabuły - zwiastowały dużo, dużo więcej. Dla mnie to zmarnowany potencjał. Poza tym w OVA Alucard wyglądał momentami strasznie pokracznie, nawet jak się nie przeobrażał w te upiorne esy-floresy.
Choć, muszę przyznać, kilku patentów i wykorzystania nawiązań będę bronił - Pies Baskerville'ów i Kot Schroedingera zostały wykorzystane bardzo fajnie.