Co do miłości jej życia to nie byłbym taki pewien. Po prostu nie mieli szansy być ze sobą, więc nie zdążyła ich dopaść rutyna i proza życia. W takich sytuacjach, kiedy dwoje ludzi się rozstaje z jakiekogkolwiek powodu, zanim wypali się chemia między nimi, pamięta się tylko te słynne motylki w brzuszku, namiętność, pożądanie i wydaje się, o ile w późniejszym życiu w tych sprawach się nie ułożyło, że to ta jedyna, prawdziwa i idealna miłość.

Może i tak, ale musieliby żyć razem, żeby się o tym przekonać.

Oczywiście zgadzam się z tobą, że została okrutnie potraktowana i los kobiet w tamtych czasach był nędzny. Chyba że trafiła na dobrego męża, który się o nią troszczył, ale też nie padła ofiarą jakichś intryg czy żądz kogoś potężniejszego.