Serial śledzi się z zaciekawieniem, fabuła jest naprawdę wciągająca. Motyw traum stanowiących fundament zła umiejętnie przedstawiony.
Niestety liczba nieszczęść, które na przestrzeni dwóch sezonów (w drugim kompletne przegięcie) dotykają głównego bohatera, jest dla mnie zbyt nieprawdopodobna. Niektóre z nich nie wniosły absolutnie niczego. Ale niech będzie, to fatum stanowi jakąś oś fabuły.
Sprawą, która irytowała mnie jeszcze bardziej i jest praktycznie nie do obrony, jest osadzenie akcji serialu w 2017 i później. Mimo najnowszych czasów, bohaterom (nawet tym poza kręgiem policja-gangsterzy) obce bywają smartfony. 23-letnia policjantka z Białegostoku chodzi w swetrze w stylu Kononowicza. Zresztą nikt nie jest modnie ubrany. Jakiekolwiek wnętrza - komenda, szpital i prywatne mieszkania są nieremontowane, zaniedbane, brudne. Samochody większości bohaterów - ponaddziesięcioletnie albo i lepiej. Chcąc koniecznie przedstawić atmosferę tak głębokiego mroku, można było umiejscowić akcję serialu przynajmniej z 10 lat wcześniej.
Rozumiem, że obecność sił nadprzyrodzonych wymagała zlokalizowania fabuły na Podlasiu, ale przedstawienie regionu jako zacofanego i zamieszkałego przez debili, a Białegostoku jako zabudowanego chatkami na koguciej nóżce, to zbędne powielanie stereotypów. Nie wyglądało to w ten sposób w 2017.
Doceniam puszczenie oka do widza poprzez obsadzenie postaci komendanta w I sezonie i nawiązanie do "U pana Boga w ogródku". Sama postać komendanta - co typowe dla tego serialu - niewiarygodnie jednowymiarowa. Klimat mroku pożądany, ale odrobinę bardziej realistyczne otoczenie w niczym by nie zaszkodziło!