Drugi sezon to już gangsterka na pełnej, a klimatycznego kryminału tutaj brak. Nawet doklejony jakby na siłę wątek "Rudych" odstaje i nie daje możliwości, aby się w niego zaangażować. Justynka to już taki "złol" wyjęty z vegowskich "Kobiet mafii", wiarygodność i surowa przyziemność opowieści, ktora wgniatała w fotel w pierwszym sezonie, w drugim z każdym odcinkiem gaśnie i gaśnie... A ta retrospekcja z dzieciństwa Kruka i Justynki... to sorry, ale w tym momencie to już parsknąłem śmiechem. Koło pierwszego sezonu to nie stało. Co mnie dziwi, bo różnica trzech lat między sezonami to wydawała się gwarantem dopracowanego scenariusza. Otóż nie. A, i Kruka przestały boleć plecy. Dobrze dla niego, przynajmniej taki plus.