Po przeczytaniu recenzji w pewnym piśmie spodziewałam się czegoś kompletnie innego. Seria
mnie zaskoczyła i to w jak najlepszym tego słowa znaczeniu. Nie brak tutaj niesamowicie
śmiesznych momentów, ale jest także miejsce na sceny poważne, refleksyjne, niekiedy
smutne. Każda z postaci jest wyjątkowa i ma jakiś swój 'odlot'. Przedstawienie prawie każdego
bohatera jako 'otaku' bardzo przypadło mi do gustu. Mam wrażenie, że jedyną osobą z postaci
pierwszo i drugoplanowych w pewnym stopniu normalną jest ojciec Kuranosuke i Shu.

Super poprowadzona i nie przeładowana w żadnym stopniu historia sprawiły, że ani przez
sekundę nie byłam znudzona. Ogromnym atutem serii jest to, że teoretycznie rzecz biorąc, jest
ona dość prawdopodobna. Miła odskocznia od serii przepełnionych super mocami, kosmitami,
latającymi nożami i skokami na wysokość 40 metrów.

Także stronie technicznej nie mam nic do zarzucenia. Animacja jest płynna, rysunki i tła
staranne i miłe dla oka. Muszę też wspomnieć o muzyce która bardzo mi się spodobała, a od
piosenki z openingu wręcz się uzależniłam.

Gorąco olecam, jednak nie wszystkim, bo z założenia jest to gatunek josei, także nie ma
pewnośći, że fabuła przypadnie do gustu młodym fankom m&a. :) Jednak seria ma tylko 11
odcinków, także nie traci się wiele czasu. Jest to też jedyny minus produkcji, bo jest to jedna z
tych, która mogłaby mieć standardowe 25 zamiast 11 odcinków.