Wg mnie jest to lepsza alternatywa niż pierwotne pochłonięcie duszy przez Sebastiana - miałam zaciesz, jak głupia widząc jego niezadowoloną minę w ostatnim odcinku :D było to o wiele bardziej zaskakujące i nieszablonowe :)
Ogółem, sądzę, że 2 sezon jest lepszy od pierwszego, akcja szybciej się rozwija i nie ma zbędnego zapychania fabuły niskim humorem ;)

Moje odczucia były dokładnie odwrotne, a w kwestii zakończeń - to z pierwszej serii było takie 'uczciwe', a to z drugiej... Niby jak miało wyglądać ich dalsze życie? Jakoś tak zupełnie bez sensu to rozegrali - a wystarczyło wprowadzić nieco zmian w ostatnim odcinku i byłaby piękna otwarta furtka dla sezonu trzeciego :(

W sumie niby uczciwe, ale gdzie jest miejsce na uczciwość w kontrakcie z demonem? Ach, no ta kwestia jest lipna, bo faktycznie przez to zakończenie jest... smutne. Strasznie smutne, bo będą się tułać przez wieczność, czy co? Ale w sumie mogliby zrobić z tego później jakiś "bunt lokaja" i trzeci sezon gotowy, chociaż wydaje mi się, że jakiekolwiek rozwijanie historii byłoby po prostu naciągane.

Zdecydowanie byłoby naciągane :/ A żaden bunt nie jest możliwy - skoro wiąże go zaklęcie/kontrakt to się po prostu nie może zbuntować. A co do zakończenia pierwszej części: no cóż, Ciel świetnie wiedział, co robi, dusza za spełnioną zemstę - mimo wszystko uważam, że ten układ był uczciwy (abstrahując od kwestii oddawania duszy w zamian za cokolwiek).
I Ciel tak naprawdę chyba wcale nie chciał żyć po tym wszystkim - i przecież powiedział, że odkąd wypełnił zemstę całe jego życie należało do Sebastiana. A tu nagle takie odwrócenie - nie dość, że ostatecznie i tak zostawił wszystkich przyjaciół i został sam, przez takie wieczne tułanie się, w dodatku w stosunku poddaństwa pan-lokaj, prawdopodobnie obaj się w końcu znienawidzą. A jednak wierzę, że Sebastian jakąś sympatię do swojego panicza mimo wszystko czuł

A zakończenie pierwszego sezonu było uczciwe przede wszystkim wobec widza - wynikało z fabuły. A w drugim sezonie twórcy po prostu spuścili widzów po brzytwie

Co do sympatii Sebastiana do Ciela, to ja już niczego nie jestem pewna, bo za każdym razem, gdy wydawało mi się, że zauważam u demona jakiekolwiek ludzkie uczucia to robił mi kawał z odwrotnymi sygnałami ;) bardziej bym to podciągnęła pod fascynację i zwyczajną zabawę jedzeniem, w której troszku się zatracił. Mnie się wydaje, że Sebastian znienawidził Ciela w momencie, gdy ten obudził się jako demon ;)
Na pewno nie chciał żyć? Według mnie nie chciał żyć ze zwyczajnego poczucia obowiązku - zakontraktował duszę, więc tak ma być i tyle, to jest bardzo zgodne z jego naturą.
Samo rozpoczynanie 2 sezonu było strasznie naciągane, gdyby zakończyli go uczciwie spełnionym kontraktem to byłoby to powtarzanie się, a co za tym idzie błąd w sztuce. Skoro już rozwinęli taki wątek to mógłby Ciel umrzeć razem z Aloisem i spółką, ale jako dusza uciec z łapsk Sebcia, albo w jakikolwiek inny stać się "niejadalnym", wtedy pointą mogłoby być "tego się spodziewałem po paniczu" i uśmieszek. Koniec, szukamy kolejnego zrozpaczonego człowieka.
Najlepszym wyjściem byłoby zmiksowanie sezonu pierwszego z drugim, tak żeby w pierwszym było mniej zapychaczy a w drugim rozsądniejsze zakończenie.

Mam złe przeczucia, że oni jeszcze stworzą jakąś sieczkę w stylu sezonu III, dla czystego zysku.

Co do tej sympatii zgadzam się z tobą, była to raczej fascynacja a nie sympatia, a wszelkiego rodzaju sprzeczne sygnały były po to by pokazać jak dobrze demony potrafią odgrywać swoją role i, że ich prawdziwa natura nie ulega zmianie(może oprócz Hanny ale to inna historia). Co do tego, że nie chciał żyć - wydaje mi się, że dla niego całym jego życiem była zemsta, a po jej spełnieniu jego życie straciło sens, nie miał nic co kocha(rodziców, posiadłości) a jego nowych przyjaciół nie potrafił/nie chciał pokochać, do tego z utęsknieniem czekał aż Sebastian go pożre. Co do opuszczenia posiadłości wydaje mi się, że była to rozważna decyzja, przypuszczam, że jego rozwój zahamował by się na ciele 13 latka wiec za jakiś czas ludzie zaczęli by zadawać pytania, nie chciał zostawać sam wiec na zawsze zostanie z Sebastianem z którym (gdyby ten zjadł jego dusze) i tak zostałby na wieki(lub też do śmierci Sebastiana). Co do "skwaszonej miny" Sebastiana, nie ma się co dziwić, grał w grę, której ani nie wygrał ani nie przegrał i zapewne nigdy się ona nie skończy, więc jest skazany by ją kontynuować. Nie wiem czy się ktoś zgodzi ale uważam, ze zakończenie pierwszej serii było raczej z Happy Endem, ponieważ każdy dostał to co chciał natomiast w 2 jedynymi, którzy wyszli z tego z "zyskiem" były postacie drugoplanowe, natomiast lokaj i Ciel zostali skazani(ukarani przez Alojza) na wieczną tułaczkę.

O, i w końcu pojawiła się rozsądna opinia.
Ha, ze swojej strony mogę jeszcze dodać oczywistą oczywistość: jakby to nie wyglądało, ale zakończenie sezonu II jest bardziej moralne ^^