Leonardo zawsze fascynuje. Interesujące jest ukazanie męki twórcy, jego uzależnienie od okropnych możnowładców i szeregu trudności bytowych. Piękni są aktorzy, wnętrza renesansowe, ubrania. Nieprzyjemna jest muzyka nie mająca nic wspólnego z epoką, nachalna i przesłodzona. Ciekawe, że tak starannie filmowcy dbają o autentyczność obrazu, pomijając zupełnie autentyczność dźwięku. Wątek miłosny z Katarzyną jest nieciekawy i mało zrozumiały.