Nasz bohater zostaje klawiszem na planecie więziennej na której więźniowie wydobywają jakiś tam dziwny surowiec. Naraz dochodzi do inwazji lewitujących larw (tak tak wygląda toto jak larwa, tyle że wielka) które wszystko dookoła demolują i wszystkich zabijają. Nasz młody twardziel budzi w sobie Rambo i ogólnie pomaga, ratuje, walczy i …. płacze. Mniej więcej co 10 minut ktoś tu się wzrusza i roni łzy. To chyba najbardziej łzawy serial w historii. Co rusz jestesmy raczeni „wzruszającymi” przebitkami wspomnień i łzawymi wynurzeniami naszego mini- Rambo i jego kompanów. Pod wpływem tychże ( wyjątkowo infantylnych swoją drogą) płaczliwych momentów wszyscy stają się tutaj tymi dobrymi, nawet jeśli wcześniej byli źli. Krótko mówiąc - dziecino-rezolutna kicha, z akcją przewidywalną i nudną jak flaki z olejem. Omijać.