Kajdu rzeczywiście jest słaby i wahający się, może taki czarny charakter chcieli właśnie twórcy? Pokazać, że to nie on jest zły, tylko ludzie którzy nim sterują, on sam chce tylko przestrzegania obyczajów itp. Czyli to samo co Aryk Boge w pierwszym sezonie. Nie jest aż tak źle, choć z tym przypadkowym kazirodztwem rzeczywiście przesadzili, ale relacja teściowa-synowa nie jest taka chora, a Marco nie popada aż tak w alkoholizm.

Zgadzam się, że jedną z poważnych wad 2 sezonu jest fabuła. W pierwszym sezonie było dwóch świetnych wrogów, Aryk który chciał powrotu do korzeni i kanclerz Chin, który walczył o Chiny. Wszystko idealnie współgrało, były ciekawsze intrygi i bez bzdur w stylu armii krzyżowej która szykowała atak z zaskoczenia w Mandżurii. Skąd oni się tam wzięli i to jeszcze niezauważeni! Nawet Byamba zauważył podejrzane beczki z prochem, podejrzanych rycerzy i żołnierzy z krzyżem nikt nie zauważył? Nie mówiąc już o tym pospolitym ruszeniu chrześcijańskiej armii Posejdona, która pojawia się z dupy na koniec by dać efekt tajemniczości i intrygi, na którą będziemy z niecierpliwością czekać... Ech i brakowało mi jednak tych podchodów Marca do Kokoczin, choć początkowo mnie denerwowały to jednak z czasem było coraz lepiej. A tu w drugim sezonie cholera zapłodniona przez koniuszego siłą przez teściową i jeszcze choroba psychiczna. Kurczę jakby Marco nie mógł jej zapłodnić, jak już...

Ech, serial i tak dobry, ale drugi sezon był jednak poniżej oczekiwań w porównaniu do świetnego pierwszego sezonu.