Lynch ma taką metodę, że udziwnia wszystko na maska, żeby było jak najdziwniej, jak najbardziej zaskakująco. A nie zawsze to ma sens. Właśnie ta scena ze szczekaniem była takim udziwniającym zapychaczem, żeby zaaskoczyć widza, stworzyć amosfere niepokoju. Oczywiście zagorzali fani Lyncha zawsze powiedzą, że "tak ma być i wszystko ma swój sens" bo "Lynch to geniusz" itp.

Dziwność w tym serialu - jak trafnie to ujęłaś - ma dezorientować widza i stwarzać atmosferę metafizyczną. W czasach sprzed ery Internetu nie zawsze przywiązywano wage o logiki seriali, bo odcinek leciał w telewizji a na następny czekało się tydzień. Widz nie wszystko zapamiętywał i nie doszukiwał się pełnej logiki.

Dziś jest inaczej, bo w serwisie z filmami masz od razu wszystkie odcinki pod ręką i widz łatwo może wyłapać nieścisłości, błędy i nieuzasadnione wydarzenia z fabuły, więc bardziej się pilnuje scenariuszy, żeby były logiczne. Wtedy pod koniec odcinka dal "dwóch szczekających chłopców" a tydzień później już nikt tego szczekania nie pamiętał i nie oczekiwał wyjaśnień, bo widzowie skupiali się na głównym wątku fabularnym.

Nawet w pierwszym sezonie znanego serialu "Strażnik Teksasu" zrobiono tak, ze jeden z głównych bohaterów ginie, a po protestach telewidzów przywrócono go z powrotem. Kto pominął odcinek z jego zabójstwem, ten się nawet nie zorientował, że bohatera zabili a dwa odcinki  później zmartwychwstał. Ale wielu ludzi to jednak zauważyło i pamiętam, ze było z tego niezłe pośmiewisko.

A w tej scenie nie chodziło o zwykłe zastraszenie Jamesa? Najpierw słowa "nie znasz dnia ani godziny" potem szczekanie tak jakby ci dwaj wcielili się w rolę psów gończych na polowaniu a James był ich zwierzyną? Co do Strażnika Teksasu o którego bohatera chodzi? Bo wychowałem się na tym serialu i z chęcią odkryłbym jakiś smaczek na jego temat.Pozdrawiam.

W Strażniku Teksasu to były pierwsze odcinki, jakie kiedykolwiek wyemitowano w Polsce. Czarnoskóry partner Chucka Norrisa, ten w białym kapeluszu, został śmiertelnie postrzelony w jednym z tych pierwszych odcinków, ale potem pojawił się znowu,. Teraz już niestety nie pamiętam szczegółów, no i pozostaje kwestia, czy aby na pewno dobrze to zapamiętałem. Byłem wtedy w chyba 7 klasie podstawówki, czyli rok 1993.

Czekanie cały tydzień na kolejny odcinek ulubionego serialu (zwłaszcza jeśli był tak dobry jak Twin Peaks) miało swój urok, a przede wszystkim sens. Dzisiaj, gdy Netflixy i inne tego typu kanały wypuszczają ciurkiem swoje kolejne sezony, znacznie szybciej zapomina się o tym co się przed chwilą oglądało, przyjmując i wydalając treść często bezrefleksyjnie, jak kolejny posiłek. A przy rzadszej częstotliwości odbioru dane dzieło miało szanse naprawdę na długi czas pobudzać naszą wyobraźnię i potęgować chęć obejrzenia następnego odcinka. Wręcz powiedziałbym, że można było bardziej zżyć ze światem przedstawionym i losami bohaterów.

Autorka chyba miala pierwszy raz do czynienia ze "sztuka" Lyncha. Szczekanie mialo przestraszyc Jamesa, bez urazy ale kazdy widz z 3-cyfrowym IQ by to pojal odrazu.

Który "pan policjant" robi straszne miny? Odświeżam sobie serial, ale nic takiego nie ma.