Zacznę od tego, że czytałam książę i oceniam ten serial naprawdę dobrze wciąż. Adaptacja książki nie zawsze musi być zero jedynkowa.

O mocy tego serialu właśnie przesądza ta 'cukierkowość'. Natężenie jej i kontrast z mrokiem jaki przeplata pozornie przekoloryzowane sceny to jest wizualny majstersztyk! W dodatku uzupełniony świetnie dobraną muzyką i dźwiękiem, dobrą gra aktorska i scenografią na bardzo wysokim poziomie.

Skupienie się tylko na właśnie tej szeroko znienawidzonej w komentarzach cukierkowatości i ocenienie na jej podstawie serialu jest jak ocenić książkę po okładce, bez okularów na nosie mając bardzo dużą wadę wzroku ;D

Może w pierwszym odcinku przekoloryzowanie uderza widza, ale za to jakim jest świetnym kontrastem dla scen pełnych bólu i mroku. Ta gama kolorów zmienia się z odcinka na odcinek. I ktoś kto postanowił tak grać ich natężeniam wiedział co robi. Kolory z ekranu też współgrają z przemianą głównych bohaterów, pokazują upadlającą pogoń za "rajskim" narkotykiem. Po za tym przemoc, narkomania i brutalność nie jest tylko tam gdzie brud i bieda, często jest odwrotnie. Ten serial o tym przypomina i to też czyni go dobrym. Świetnie ukazuje jak podczas dorastania możesz być już po kostki w bagnie i nawet się nie zorientować, że tak jest.

Dajcie temu serialowi szansę, zwracajcie uwagę na szczegóły, a będzie musiał Was zachwycić ;)