Również byłem zaskoczony na plus, bo (czytając porównania do 365) spodziewałem się gniota. A tutaj jednak fabuła miała ręce i nogi.
Co do punktów 1 i 2 - ludzie na szczęście nie zawsze zachowują się schematycznie i przewidywalnie. Dla Ciebie to wada, ja akurat uważam za plus.
Z pozostałymi elementami się zgadzam.

Rzeczywiście postać Jaya i jego relacja z ojcem powinny być na początku lepiej pokazane. Gdy William trzymał go na tych schodach to czuło się żal, a później nie działo się już nic, żadnych uczuć. Rozumiem, że chodziło o to, że obsesja do Anny była dla niego ważniejsza, ale nie było nawet miotania się miedzi tymi dwoma uczuciami. Czegoś tu zabrakło.
Według mnie największym minusem tego filmu jest to, że nie czuć chemii między Anna i Williamem. Jest to na siłę pokazane, a nie czuć tego. Przynajmniej ja nie poczułam

Mnie również się podobało - w sumie wszystko . Krótko i na temat, same konkrety, bez rozwlekania scen i zbędnych rozmów. Nowocześnie ale i po staremu - SMS ale i kartka z pamiętnika... Nieromantycznie ale klimatowo - kamienica, pusty pokój, lampka wina... Chemię - nic więcej przecież - też widać.

1 - ja cały serial oglądałam z przeświadczeniem, że to nie jest ich pierwsze spotkanie. W sumie wiekszosc dialogow i scen pokazywala, ze juz kiedys mieli romans.

A możesz podać jakiś przykład? bo ja nic takiego nie wyłapałam....

Nie mieli romansu tylko Anna go znała, bo był sławny. Wiedziała do jakiej rodziny się wkupuje.

to tak jak na luźno pamiętam: ich pierwsze wyłapanie się wzrokiem, potem przy barze tekst "czekałam na spotkanie od kiedy dowiedziałam się kim jestes" (jakby zaczęła spotykać się z jego synem, a potem dowiedziała, że to z jego ojcem lata temu miała romans), nie chcę tez przekręcić ale w momencie, kiedy kazała mu się klęknąć padło coś w stylu "tym razem oddaję ci się bo tego chcę". W wolnej chwili obejrzę jeszcze raz i wypiszę dokładnie, ale dla mnie już cały pierwszy odcinek miał nam pokazać, że kiedyś tam jakiś romans był. Może dlatego oglądało mi się serial ciekawie, bo bez tego, serial nie miałby sensu. Ale możliwe, że przez jakiś szczegół zaczęłam nadinterpretować i już potem się tego trzymałam :)

Nadinterpretacja ;) Było widać, że się nie znają i dlatego to było totalnie bez sensu.

Serio Ci się podobał? Ja uważam, że ten film to namiętny romans, z odważnymi scenami i zgrabną pupą Richarda Armitage, w który kompletnie nie wierzę. Taki brak chemii między głównymi bohaterami widziałam dotąd tylko podczas obrad sejmowych, gdy dwie opozycyjne partie obrzucają się wyzwiskami. Choć tam przynajmniej jest jakiś ogień i emocje. Tu zero. Nie jest to chyba wina historii. Film jest po prostu źle zagrany. Scenę poznania głównych bohaterów cofałam kilak razy. Kompletnie nie rozumiałam tej sceny. Cofałam, by sprawdzić, czy coś przegapiłam, bo na pewno ci bohaterowi znali się w przeszłości na bank. Niemożliwe, by tak się zachowali ludzie z wyższych sfer, którzy się dopiero poznali. Wyjątek stanowi relacja klient i prostytutka. Bohater wpatrywał się w obcą kobietę takim sztucznym wzrokiem, jak w niemych filmach z lat 20-tych. Chciało mi się śmiać, zamiast czuć dreszcz. Dlatego cofałam, bo się zastanawiałam o co mu chodzi? Potem zrozumiałam, że on się nią zachwycił od pierwszego wejrzenia. Ta scena w zamiarze scenarzysty i reżysera miała pokazywać, że między tą dwójką jest taka chemia, że po prostu musieli znaleźć się w łóżku. wszechświat wręcz tego chce. Dlaczego nie wyszło? Niestety kiepskie aktorstwo. Bo nie uroda bohaterów. Fakt, że ona nie jest pięknością, tylko zwykłą niebrzydką dziewczyną, ale powinna to zagrać. Zagrać ten magnetyzm, który tak zadziałał na bohatera. A nie zagrała. Była ZWYKŁA i NIJAKA. A to najgorsze, co można powiedzieć o femme fatale. Gdyby na jej miejscu była Angelina Jolie albo Ana de Armas, to mogłaby podejść i powiedzieć, że właśnie ugryzł ją komar, a i tak wzbudziłaby pożądanie. Ta aktorka musiała zagrać i...nie zagrała. Potem ni stąd ni zowąd ona dzwoni i mówi, jak do kochanka, z którym sypia od miesięcy, że będzie na obiedzie i chce go uprzedzić. Od razu ton ich rozmowy jest bardzo familiarny i intymny. A widzieli się raz przez dwie minuty. A potem znów bęc i nagle ona wysyła mu sms, że czeka na niego pod adresem i on od razu wie, ze chce się z nim przespać i od razu to robią. Dżizas:) Sorry nie wyszło. Wyszło Marlonowi Brando i Marii Shriver, którzy kochają się namiętnie po pierwszym spojrzeniu "W ostatnim tangu w Paryżu", ale do tego trzeba być Marlonem Brando i Marią Shriver a reżyserować musi Bertolucci. Jak ktoś chce zobaczyć, jak bez słów można zagrać spojrzeniem i pokazać TYLKO spojrzeniem namiętność, wątpliwości, pożądanie i lęk przed potęgą tego uczucia to polecam "Nocnego portiera" i magicznego Dirka Bogarde i Charlotte Rampling. Albo spojrzenie Księcia Saliny i Angelici w trakcie słynnej sceny walca w "Lamparcie". Polecam tez książkę i opis tej sceny razem z dialogiem wewnętrznym postaci. Burt Lancaster i Claudia Cardinale zagrali to fantastycznie. Uważam tę scenę za bardzo erotyczną, a oni "tylko tańczą walca". Krótko mówiąc NIE WYSZŁO. Mimo pięknego, nagiego ciała Davida Armitage.

Anya Taylor Joy bo to dźwignęła

Może by dźwignęła. Ta aktorka moim zdaniem nie dźwignęła. A Ty jak myślisz?

Niestety położyła zupełnie. Natomiast absolutna zgoda co do CharlottecRampling, która w najmniejszym epizodzie więcej wydobywa z roli niż tu główna aktorka z całości. Jeszcze doskonała byłaby Charlotte Gainsbourg albo Catherine Deneuve z Piękności dnia.., pomarzyć dobra rzecz:) ogladam dla Indiry Varmy. A widziałaś Skazę z Juliette Binoche?

Akurat lubimy te same filmy, bo Piękność dnia i Nocny portier to jedne z moich ulubionych filmów. SKAZY nie widziałam. Ale czytałam, że Juliette Binoche tez nie udźwignęła roli Ona nie lubiła Jeremiego Ironsa i z trudem znosiła jego dotyk podczas scen erotycznych a istotą tego filmu jest erotyka. Tak czytałam na Filmwebie. Ty oglądałaś?

Oglądałam, Irons fenomenalny, świetny tak tez jest aktor grający jego syna, a Binoche faktycznie tam była trochę przez pomyłkę. Widać było, że coś nie gra- -nie wiedziałam że chodziło o niechęć do Ironsa, ciekawe! Musiała się nieźle nadużyć w tych scenach. Generalnie Skaza jeden z moich ulubionych filmów, książka zresztą też wymiata. A'propos filmów z tematem uwodzenia: Uma Thurman w "Henry i June" rozbiła bank, a drugi: genialna była Ania Przybylska w "Ciemnej Stronie Wenus" - choć wszyscy wieszają na niej psy jako na aktorce, ona tam była jednym wielkim uwodzeniem. Faktycznie lubimy te same filmy ;)

W ogóle Skaza ma ten klimat filmów brytyjskich lat 90 tych, aktor grający syna (Martyn) grał też w Pokoju z widokiem brata Heleny Bonham Carter i w Maurycym z Hugh Grantem. Moje klimaty ;)

Uwielbiam Henry i June!!! Kocham ten film. Uma nigdy i nigdzie nie była tak piękna i uwodzicielska jak w tym filmie. Dla mnie mega zmysłowa była też Glenn Close w "Niebezpiecznych związkach". Mimo, że daleko jej do klasycznych piękności, czułam chemię między nią a Malkovitchem, który nota bene był równie diabolicznie uwodzicielski. Glen świetnie zagrała spojrzeniem w "Fatalnym zauroczeniu". To dowodzi, że by zagrać Femme Fatale nie trzeba być uderzającą pięknością, ale za to bardzo utalentowaną aktorką. Świetnie samym spojrzeniem operowała tez Vivian Leigh. Spotkanie kochanków i zauroczenie od pierwszego wejrzenia zagrali oboje wspaniale w "Pożegnalnym walcu"

Tak, Glen w Niebezpiecznych związkach była genialna, w ogóle doskonały film, duet Malkovitch-Close wytyczył nowe standardy uwodzenia :) Co do uwodzenia, świetna też była Angelina Jolie w Gii... Fatalne Zauroczenie oglądałam wieki temu, chętnie sobie przypomnę :)

Nie wierzyłam, że spotkam kogoś, kto oprócz mnie zna Henry i June :)

Szczerze, to przypomniałam sobie ten film, gdy napisałaś. Oglądałam go ze 3 razy, ale dość dawno. Zatem dziękuję:) Od razu po naszej konwersacji oceniłam go. Najbardziej pamiętam, gdy Anais pierwszy raz widzi June. Ta scena został doskonale zaplanowana, bo June wchodzi w mroku i z daleka widać tylko zarys postaci. Postać się przybliża w mroku i nagle widać twarz Umy Thurman. Absolutnie magiczna scena. Reżyser fantastycznie zbudował napięcie. I ta chemia między nią a Millerem. Zresztą cały film bardzo zmysłowy. Choć samej Anais i jej pisarstwa nie cenię specjalnie. Próbowałam ją czytać, ale ma fatalny styl. Myślę o opowiadaniach, bo Dzienniki fajnie jej wyszły. Uważam, że całą sławę zawdzięcza śmiałym, jak na owe czasy, opisom sexu i odważnym życiem osobistym w tym romansom ze sławnymi mężczyznami.

Szanuję wywód, ale w pewnym momencie zabrakło mi słów...

Ja nadal nie mogę się nadziwić, że zrobili 4 odcinki na tak miernych postaciach - główny bohater, mąż, to totalny zart. Ginie mu syn, a ten dalej goni za c**ką - no sorry, ale to zwykły, nieciekawy parch, a nie gleboka postać. Koles doczepiony do penisa xD
Co do głównej bohaterki - litości, każdy nosi traumy, nie każdy krzywdzi przez to innych. Przez gloryfikowanie traum, ludzie romantyzuja te mierne sytuacje, których w tym serialu była masa...

Straszny gniot, nieudolnie grający "niegrzeczne, potargane kino" o ludzkiej naturze.

Nie zapluj sie.

Zgadzam się z oceną i dodam, że aktor grający męża to totalne drewno zero emocji na twarzy. Dla mnie to był większy psychol niż ta kobieta.