Ja też pamietam i pamietam, że bardzo mnie wzruszył.

prawda? Miło mi, ze ktoś jeszcze o nim pamięta :) Pewni dziś nawet nie zacząłbym go oglądać w zalewie wszystkich seriali, a tak cieszę się, że pokazywany był w mniej kolorowych czasach.

ja rowniez pamietam.Byl swietny.Inne ulubione filmy z tamtych lat to :Niebieskie lato Osmiornica Capital City i taka bajka animowana o delfinie w programie 5-10-15 pamieta ktos?

"Niebieskie lato" - jasne że pamiętam :) Plażowe klimaty, Za "Ośmiornicą" jakoś nigdy nie przepadałem, a Capital City to był jeden z moich ulubionych seriali (jak się nazywała ta lubiąca zaglądać do kieliszka? - moja ulubienica :). A bajka o delfinie, to oczywiście "Delfin Um" (z tą charakterystyczną piosneczką). Ha, ale się zrobiło wspominkowo :o)

Ta co zagladala do kieliszka to sirka ktora grala aktorka polskiego pochodzenia J.Kanska.Ja mam jeszcze takie pytanie.Otoz w latach 80 wyswietlany byl u nas w tv serial bodajze NRD pod tytulem ,,niebezpieczny front,, pamietam ze mnie strasznie krecil a nie moge nigdzie znalezc informacji o nim.Moze mi ktos pomoc?

Ach te wspomnienia.!!!Oshin mój ulubiony serial japoński , Dlfin Um - genialna bajka,no i ta muzyka:)!!! Capital City również uwielbiałam, dzięki za przypomnienie:)!!!

Delfin Um

Jako też jako mała dziewczynka emocjonowałam się ciężkim losem Oshin. To był jeden z pierwszych "dorosłych" seriali, które śledziłam. I mój pierwszy kontakt z kulturą japońską :)
A chęcią zobaczyłabym powtórki, żeby się przekonać, jak dzisiaj bym go oceniła.

Biedna mała Oshin jadła ciemny ryż z brukwią, a czasem nawet tego nie miała...

Całkiem przyzwoite jedzenie. Zdrowe i pewnie organiczne w dodatku.

Też chętnie bym obejrzała jeszcze raz. Pamiętam to cudne dziecko, które grało małą Oshin-chan.

chodziłam wtedy do 1 kl. i bardzo przeżywałam ten serial :))))

Ojciec mnie straszyl wtedy, ze jak nie bede sie uczyc, to bede tak ciezko jak Oshin pracowac....

I pomyśleć że taki świetny serial mógł nie powstać, gdyż obwiano się w Japonii że serial popsuje wizerunek rozwijającego się kraju .

Nie pamiętam już, o czym był ten serial, ale w podstawówce mieliśmy nauczycielkę muzyki, panią Mrugałę. Była młoda, mała i miała duże, wyraziste oczy, w przeciwieństwie do Japonek. I ktoś oczywiście ukuł wierszyk o niej:
Ewa Mrugała
dotąd mrugała,
aż się Oszin stała:-)