Masz rację.
Myślę też, że taki był zamysł - pokazać nie tylko inny akcent, ale także swobodę zachowania, operowania słowem, sloganami i tego amerykańskiego optymizmu jako kontrast dla angielskiej powściągliwości, pewnych skostniałych zasad i zachowań.
Ale czasem właśnie ta maska zadowolonego Selfridge'a opadała pokazując go jako człowieka, który też może być smutny, mieć gorszy dzień czy po prostu być na kogoś zdenerwowany.
Dla mnie -bardzo dobrze zagrana postać.

Zgadzam się z Wami w 100%. W sumie gdyby nie Piven, to bym nie wiedziała o istnieniu tego serialu. Postać Selfridge'a to realizacja "amerykańskiego snu" na Wyspie. Gość ogarnął marzenia, ale nie do końca ogarnia swoją rodzinę - czyli będzie miał co robić w 2. sezonie. ;)