Wiele osób narzeka na ostatni sezon serialu. Jest to dla mnie kompletnie niezrozumiałe. Akcji owszem, mniej. Ale nigdy nie była ona główną osią Peaky Blinders. Nią były świetnie napisane i zagrane postacie oraz knowania Tommyego. Tego w tym sezonie było mnóstwo. Jednak skupiono się przede wszystkim na bohaterach i ich rozwoju.

Tommy musiał sobie poradzić z kilkoma tragediami życiowymi jedna po drugiej. Widzieliśmy w tym czasie wiele jego obliczy - szalonego ze złości mordercy, spokojnego polityka knującego za plecami wszystkich, głowy rodziny dbającej o dobrobyt bliskich ponad wszystko, taktyka bez skrupułów. Jednak przede wszystkim człowieka próbującego odkupić swoje winy. Z tego powodu sezon był wolniejszy, ale wyreżyserowany i zagrany w taki sposób, że pomimo powolności wsiąkało się w świat przedstawiony. Zresztą wolniejsze tempo samo w sobie też pokazywało jak zmienili się bohaterowie i świat w którym się obracają.

To już nie gangsterzy. Teraz to politycy i szefowie dużej mafii. Wszystko jest gra w szachy, nie ma szansy na pochopne ruchy, bo niosą nieodwracalne konsekwencje. Przykład: wtyka w Peaky Blinders. Chciał szybko uwinąć się z robotą, więc został od razu wykryty, co poskutkowało śmiercią jego i jego sojuszników. I wtedy wszystko działo się szybko, było dużo akcji.

Niektórzy też narzekają na wątki klątwy i duchy. Ale one były obecne od pierwszego sezonu. Polly zawsze była przedstawiana jako uduchowiona, wieszczka i często korzystała z pomocy cygańskich wierzeń. Dzięki temu w ogóle odnalazła syna. Więc narzekanie na te wątki pokazuje tylko, że ludzie nieuważnie oglądali poprzednie sezony.

Reżyseria, aktorstwo, scenariusz dalej na najwyższym poziomie - to pierwsze powiedziałbym, że lepsze niż kiedykolwiek w tym serialu. Otwarte do interpretacji zakończenie pobudza ciekawość na film mający zamknąć wszystkie wątki. Aż zastanawiałem się nad podbiciem oceny na 10 dla całości, jednak pozostaje 9 i dopiero ewentualny rewatch może to zmieni.