A więc początek 2 sezonu zapowiadał się obiecująco. Ucieszyło mnie polepszenie strojów, bo te z 1 sezonu były dla mnie słabe, jak na serial oparty na Winx. Akcja przez większość odcinków była napięta, ale toczyła się w miarę normalnym tempie. Zaczęli znikać uczniowie, Alfea była pod rządami podejrzanej Rosalindy, czaiły się dziwne stwory, więc bohaterowie próbowali rozwikłać, co się dzieje. Pojawiały się nowe przyjaźnie, a niektóre rozpadały. Było kilka niedopracowanych elementów, ale wszystko szło w miarę zgrabnie, aż do ostatniego odcinka. Ok, Bloom oddaje moc, by uratować chłopaka. Przeszkadza im Beatrix, która chce by Bloom nie miała po co walczyć, więc niby zabiła Sky'a. Zrozpaczona i sfrustrowana Bloom uwalnia płomień smoka, dowiaduje się czegoś o nim, a Beatrix umiera za zdradę. Pojawiają się przyjaciółki, Sky ożył, Stella przeżywa śmierć Beatrix. Wtedy nagle zaczyna się transformacja, która była kiczowata. Sebastian umiera w kilka sekund. Wszyscy świętują, Bloom wyrusza pokryjomu do swojego wymiaru, wszyscy płaczą, ale w następnym ujęciu prawie wszyscy szczęśliwi. Bloom chyba widzi mamę. Mam wrażenie, że akcja ostatniego odcinka stała się w superszybkim tempie. Nie zbudowali dobrej obwódki czy napięcia pomiędzy każdym wydarzeniem tego odcinka. Powinnam płakać, a oglądałam załamana i momentami się śmiałam jak absurdalnie to wyglądało. Zepsuło mi to pogląd na cały sezon. Scenarzyści naprawdę nie mieli pomysłu, jak to zakończyć i gładko zostawić wątek na kolejny sezon. Moim zdaniem, mogli ostatni odcinek zrobić nieco dłuższy, by tyle rzeczy lepiej rozmieścić w czasie.