In your dreams Fleischman :):) - pieknie powiedziane ;)

najlepsze teksty miał Chris np. ten o świetle ale nie pamiętam dokładnie jak to szło i w którym to było odcinku

Mnie rozbawił ostatnio niezwykle 7 odcinek, kiedy to Maurice chce adoptować Chrisa, aby w przyszłości mógł przepisać mu swój cały majątek. W momencie, kiedy do niczego nie dochodzi, Maurice z pełną powagą stwierdza, że skoro nie ma spadkobiercy, to on postanawia nigdy nie umrzeć :))) Zajefajny jest. Jak cała śmietanka.

Gdy Shally wyjdzie za Johna powie mu mniej więcej tak: "ale sam rozumiesz, że nie będę nosiła obraczki, bo wtedy nie obejrzy się za mną już żaden facet"

Polecam książkę "CHRIS O PORANKU. Miłość, życie i karma Enchilady" Wydawnictwo RTW, Warszawa, 1995. Autorka zebrała praktycznie wszystkie złote mysli Chrisa ze wszystkich odcinków :) Świetna pozycja, zwłaszcza jesli się przeszło przez całe 6 sezonów "Przystanku..."

jak się zaloguje ktoś na stronce
http://www.nx.net.pl/
to tam można tę książkę ściągnąć... ciekawa polecam

a nie wiesz gdzie moge dostac ta ksiazke ?

Ed pyta Chrisa:
- Słuchaj co można kupić kobiecie. Co kobietom się podoba?
- Nie wiem, chyba to samo co nam, tylko w ładniejszych kolorach.

Maurice do Chrisa: "Wyczuwasz kobiety jak świnia trufle.."

Odcinek pt: "Filiżanka kawy"
Ed przeglądał dziennik należący do pewnego trapera, który sto lat temu został zaskoczony i uwięziony na Alasce przez wielką śnieżycę. Wraz z nim utknęli dziadek Hollinga i dziadek Ruth-Anne, który zmarł z wyziębienia i... został zjedzony przez swoich współtowarzyszy. Całe miasteczko jest poruszone tym zdarzeniem.
Scena w barze. Rozmawiają Shelly, Ed i dr Fleischman.
Shelly: "To zastanawiające, gdy o tym pomyśleć."
Ed: "O czym?"
Shelly: "O kanibalizmie. Gdyby napadało śniegu, a miałbyś do zjedzenia tylko pastę do zębów, kogo byś wybrał?"
Ed: "Do zjedzenia?"
Fleischman: "Pytałaś kogo by zjadł?"
Shelly:" Tak. Gdyby musiał."
Ed: "Kto byłby smaczny?"
Fleischman: "Ciekawe pytanie... z medycznego punktu widzenia."
Rozglądają się po sali
Shelly: "Nie wielkiego Ala. Jest tłusty i włochaty."
Ed: "I te tatuaże. Smakowałby tuszem."
Shelly: "Kroiłbyś go i widział napisy."
Fleischman: "Duża zawartość tłuszczu... Wiecie co mnie by przeszkadzało? To, że facet pali. W grę wchodzi miażdżyca i zniszczenie organów z braku tlenu. Odżywcze narządy takie jak wątroba, nerki, trzustka byłyby do niczego.
Shelly: "Tamy kazała mi kiedyś zjeść wątróbkę."
Fleischman: "Unikałbym też cukrzyków i tych z chorobami zakaźnymi."
Ed: "Nawet po dobrym wysmażeniu?"
Dr Fleischman: "Po co ryzykować?"
Shelly: "Więc kto?- Rozglądają się po sali- Maurice?
Fleischman: "Dobrze się odżywia, regularnie ćwiczy... ale ze względów osobistych darowałbym sobie. Lepszy byłby ktoś młodszy."
Ed z cwaniackim uśmieszkiem patrzy na Shelly: "Shelly?"
Fleischman: "Shelly. To byłby dobry wybór. Ty też Ed... Chociaż jadasz dużo smażonego."
Shelly: "Pan pewnie byłby smaczny. Nie jada pan guakamole i kanapek z mięsem i cebulą."
Ed z uśmiechem: "Taaak. Pana zjadłbym pierwszego."
Shelly; "Ja też."
Fleischman z zadowoleniem: "Dziękuję. Jestem zaszczycony."

Tak, to było dobre. Niemal jak jednoaktówka Sławomira Mrożka "Na pełnym morzu".

"Już niedługo nadejdzie taki dzień kiedy przestaniemy wychodzić z naszych bawialni, nie będzie szkoły, sklepiku na rogu, kościołów, kin, będziemy się tulić do monitorów i piszczeć ze szczęścia" /s5e8 Chris Stevens od Maggie/ 1993 rok.

Jakże prorocze słowa...

Kiedy Ed znalazł piłke do kosza:
Chris się pyta:
- Gdzie ją znalazłeś?
Ed:
- Tak to już jest z okrągłymi przedmiotami, zawsze mogą się przyturlac.

:)

Mam cały pierwszy sezon i od czasu do czasu wyciągam z szafki, zciągam folię i oglądam kolejny odcinek, wczoraj obejrzałem 51. Tekstów rewelacyjnych jest mnóstwo, np: " Separacja to część procesu dojrzewania. Starzejejemy się i zaczynamy rozumieć, że każdy jest stuknięty na swój własny sposób" - powiedział Fleischman .

<w The Brick,Shelly wychodzi zza baru do siedzącego przy nim Joela,stawia przed nim miseczkę>
Shelly- Owsianka bez masła i śmietany-nie ma przyjemności...
Joel-...i ataku serca.

;)

„Zbliżając się ku zimowemu przesileniu, nie sposób uniknąć refleksji. Jeśli zima jest śpiączką, wiosna narodzinami a lato życiem, to jesień musi przynosić zadumę. To pora roku gdy spadają liście i odbywają się żniwa. Matka ziemia kończy kolejny rok i czas pomyśleć jaki on był, przez to czuję się..sam nie wiem” Chris Stevens :)

"jedna osoba może mieć wielki wpływ na bliźniego, a dwie osoby... dwie osoby mogą czynić cuda...." piękne. Mam wiele wpisanych w zeszyt, kilka pamiętam na pamięć...

Joel Fleischman, w odcinku gdy poszedł na polowanie i postrzelił kuropatwę, której potem nie udało mu się jednak reanimować i którą przyrządzili na obiad w klubie:
"nawet smaczna, taka egzotyczna kura. nigdy nie miałem okazji jeść swojego pacjenta..." :)

Chris Stevens: "Sny to pocztówki do naszej podświadomości, wiadomości od naszego wnętrza. Często wracają nieprzeczytane. Szkoda, bo to zupełnie inny świat. Ten lub tamten, zależnie od perspektywy. Równie dobrze obecna chwila, może stanowić opary naszej wyobraźni. Jak mawiał Bernard Russel: "Nie wydaje się abym teraz śnił ale nie potrafię tego dowieść". Nasze nocne podróże są ważniejsze niż nam się wydaje."

"Żydówki z Bronxu nie latają."
To tekst doktora, kiedy się dowiedział, że jego matka spadła ze skały, z wysokości 30 m i nie zrobiła sobie nic złego.

pominę większość morałów Chrisa Stevensa, które same w sobie są głębsze i mądrzejsze niż większość złotych myśli opowiadanych w pseudo-dokumentach lub para-psychologicznych filmach. W tygodniu, będąc na finiszu całego serialu zapamiętałem cytat z odcinka pt. Bus Stop. Maurice powiedział: "teatr jest jak wirus. zmienia ludzi. a w cicely mieszka tyle indywidualności, ta ich zazdrość, różnica w twórczym spojrzeniu, nieufność wobec głównych aktorów... Próbowali na nowo się ukształtować, jakby od nowa napisać własną księgę. Trudno nimi pokierować".
To chyba pokazuje jak różni ludzie mieszkają w cicely i choćby mieli dostać inne role, to nie potrafią zagrać kogoś innego. Nie chodzi tu tylko o ten odcinek, w którym motywem przewodnim jest sztuka teatralna. Chodzi tu także o sam fakt, że przez 6 sezonów poznajemy postaci, które są takie prawdziwe, a przez to wyjątkowe. Jasne, mają nieprawdopodobne przygody czy wspomnienia, ale w każdym odcinku każda postać jest naturalna i prawdziwa.

Miałem jeszcze gdzieś jeden cytat z Fleischmana, który mówił coś o tym, że przyjechał do Cicely taki i taki a wyjechał inny. Nie chce mi się grzebać, ale to chyba było pod koniec jego roli w tym serialu. Po prawdzie, każdy nowy członek tej społeczności zderzał się z czymś innym, a przez to odkrywał drugiego siebie.

Cytaty z dzisiaj:
Fleischman: "przemyślana spontaniczność jest równie przyjemna jak nawrót odry", o Maggie: "chciałbym lizać jej ciało od stóp do głowy...tak jak liże się znaczek....czy już wspominałem, że w dzieciństwie zbierałem znaczki?" :D

"posłuchaj....nie wierzę...nie ma bardziej nieznośnego dla ludzkiego ucha dźwięku...nie może się z nim równać alarm w nocy, ani odgłos nadlatującego pocisku" - o komarach :D

"Ostatnie słowa Goethego brzmiały: "więcej światła"! Od kiedy wyczołgaliśmy się z mułu ten okrzyk nas jednoczył. Więcej światła, słońca, pochodni, świec, neonów. Światła , które wygna ciemność z naszych jaskiń, rozświetli drogi i wnętrza lodówek, powodzi świateł na stadionach i latarek do czytania pod kołdrą. Światło to coś więcej niż waty, to metafora. Twoje słowo jest latarnią dla moich stóp, gniew przeciwko śmierci światła. Prowadź mnie światło przez ciemności. Noc jest ciemna a do domu daleko. Prowadź mnie, powstań i świeć, nadeszło Twoje światło. Światło to wiedza, światło to życie, światło to światło." Chris Stevens