Każdy odcinek trwa 40 minut, z czego historii psa jest w każdym może jakieś 10 minut. Obejrzałam tylko dwa odcinki. W pierwszym, który opowiada o psach asystujących, mamy zaledwie urywek ze szkolenia tych psów, a reszta to historia chorej na padaczkę dziewczynki i jej rodziny. Nie ma nic o tym, jak pies przystosowywał się do życia w przydzielonej rodzinie, ani czy rzeczywiście pomógł. Widać jedynie, że dziewczynka się z nim przytula i rzuca mu piłkę. No mega niewykorzystany potencjał historii i tematu.

Kolejny odcinek, który obejrzałam, opowiadał o psie rybaka. Ale samego psa jest w nim niewiele, natomiast dowiadujemy się, co sądzą rybacy o coraz mniejszych połowach i że rodzina bohatera prowadzi restaurację od pokoleń. I był to bardzo depresyjny odcinek, a pies cały czas (Ice) wyglądał, jakby był nieszczęśliwy i jeszcze ta przygnębiającoa
Bardzo źle zrealizowany dokument o wdzięcznym temacie, jakim są psy. Nie polecam.