W marcu, gdy serial się rozpoczynał, obejrzałem jego 4 pierwsze odcinki. Już wtedy wiedziałem,że to będzie jakieś nieporozumienie. Mało śmieszne żarty, sztuczna gra wszędobylskich aktorów ala Kożuchowska&Karolak Team, dzieci również irytujące, przesłodzone.
Zmusiłem się do obejrzenia pierwszego sezonu. Zrobiłem to tylko po to, aby móc obiektywnie ocenić serial. Z obrzydzeniem oglądałem kolejną sztuczną scenę, rozmowę i ten denerwujący śmiech najmłodszego dziecka. Nie dokończyłem jednak oglądania pierwszej serii, gdzieś w dwudziestym odcinku powiedziałem sobie "Dość!" no i poległem. Ten serial kompletnie nic nie wnosi, miał być o '"prawdziwym życiu", jednak robienie takowego kompletnie im nie wyszło. TVP nie powinna produkować ani puszczać takiego czegoś.
Nie ma tutaj żadnego sympatycznego bohatera. Tatuś niby taki ciapciowaty, milutki, a jak się "wydrze", że tak powiem, to po prostu...szkoda gadać...Mamusia robi problem z byle powodu, udaje taką wesolutką. Tomuś jest taki rozpieszczony, na wszystko mu wolno. Kuba zarozumiały, niekoleżeński, nieprzyjemny, że aż szkoda na niego zwracać uwagę, a Kacperek, którego wszyscy "kochają" u mnie budzi odrazę i obrzydzenie. Dlaczego? Kto to widział w wieku 7 lat tak seplenić? Po jego zachowaniu można wywnioskować że jest gdzieś w granicach 4. roku życia.
Sytuacje są nienaturalne, w jakim domu matka kładzie jedzenie na stół bez talerzy gdy grymasicie? A widzieliście 15 latka, który ma tak głupie pomysły (usuwanie nieciekawego zapachu z ubrań za pomocą odświeżaczy powietrza)?
Wszystko tutaj jest tak banalne, do przewidzenia.