Może i nie jestem oryginalny, ale kompetnie nie trawię tego serialu. Ot sztuczna do bólu laurka dla nowobogackich, którzy tak kochają swoje dostatnie i bezstresowe życie, że aż chcą je oglądać w telewizorze, a dla całej reszty będzie to jakimś nieporozumieniem. Zabawne w tym serialu jest to, że z jednej strony jest tak autentyczny, że aż nudny, a z drugiej tak nierealne, że aż ciężko się z tym utożsamiać...

Co jest aż tak autentyczne, że aż nudne? Wiele sytuacji z życia wziętych, które chyba mają śmieszyć... ja nie wiem kto jest targetem tego humoru? Chyba nie po to rodzice męczą się z podchodami pociech, które chcą nowszego XBoksa, by umilać sobie wieczór patrząc jak to samo robią Boscy. Aczkolwiek niemieccy seniorzy umilają sobie emeryturę symulatorami swojej byłej pracy, więc kto ich tam wie?

A to drugie? Te wszystkie "amerykanizmy"... chodzenie po domu w butach i wyjściowych ciuchach czy goście wchodzący jak do obory, bez pukania, bez witania się... ogólnie realia są oddane z autentycznością godną reklam proszków do prania, z którymi, patrząc na wszechobecny product placement, ten serial ma wiele wspólnego... no, na pewno więcej niż z typową polską rodziną. Nie dość, że na wszystko ich stać to jeszcze zarabiają na swój status z chyba zerowym wysiłkiem, bo znaczną większość czasu siedzą w domu i prykają w stołek.

No i jeszcze postacie. Te to mnie dopiero drażnią. Kożuchowska wietrznie drze japę, nie wiem... komuś się wydaje, że to śmieszne? Karolak, jak zwykle gra siebie, czyli dupowatego tatulka. A dzieciaki? Rozwydrzone gnojki, które nie mają żadnego szacunku do siebie nawzajem czy rodziców.