O serialu dowiedziałam się przypadkowo, kiedy szukałam innej produkcji na HBOgo.
Kiedyś byłam fanką serialu ,,Pretty little liars". Podobały mi się niespodziewane zwroty akcji i tajemniczy, czasem pełen grozy klimat. Kiedy kończyłam oglądać dany odcinek, włączałam kolejny, bo intrygowały mnie losy naszych bohaterów. Kim jest A? Dlaczego tak bardzo nienawidzi przyjaciółek Alison? Czy Alison jednak żyje? Jeśli tak, to co się z nią stało? Gdzie jest? Z odcinka na odcinek rodziło się coraz więcej pytań, nie zawsze na temat głównych bohaterek. Po 3. sezonie akcja zaczęła zwalniać, a serial stał się niebywale nudny, czasami nawet pozbawiony logiki. W końcu odpuściłam sobie dalsze oglądanie ,,Słodkich kłamstewek", bo była to dla mnie katorga.
Kiedy dowiedziałam się o tym, że stworzono spin-off tego serialu, pomyślałam, że może okaże się on pewnego rodzaju rehabilitacją. Liczyłam na porządny thriller i niebanalną zagadkę kryminalną. Chciałam, by był to serial na miarę pierwszych trzech sezonów ,,Pretty little liars". Niestety, wcale tak nie jest.
Zarys fabuły ,,Perfekcjonistek" wydaje się interesujący. Najbardziej znienawidzony nastolatek ginie w taki sam sposób, w jaki zaplanowało to troje innych studentów. Jego siostra przed laty również została rzekomo zamordowana, lecz nie odnaleziono jej ciała. Do gry wkraczają dwie słynne bohaterki z ,,Pretty little liars". Problem w tym, że twórcy ,,Perfecjonistek" nie potrafią wykorzystać potencjału tego serialu. Oglądając wszystkie 10 dostępnych odcinków, miałam do czynienia ze zwykłą przegadaną obyczajówką z wątkami miłosnymi. Brak tu jakiejkolwiek akcji i grozy. Postacie są tak niewyraziste, że aż ich losy stają się dla mnie obojętne i coraz mniej zależy mi na rozwikłaniu całej tej zagadki.