Cóż, nie to że byłem jakimś wielkim fanem ale serial podobał mi się. Miał to coś - jednocześnie cieszę się że dalej nie jest rozwlekany a zakończenie odpowiada mi, ponieważ ma się odczucie że te zmyślone scenariusze w zmyślonym świecie wyobrażonej Walii gdzieś dalej dzieją się i te postaci żyją i mają kolejne przygody :)

Ostatni sezon był chyba najdojrzalszym jak i najbardziej chwytającym mnie za serce. Uważam że jest w tym serialu pewna pokrzepiająca struktura i cenna mądrość o życiu i szczęściu.
Nawet nie wściekam się na tak duże wstawki odnośnie transpłciowości, w końcu o tym jest serial. Niektóre wątki ciekawiły mnie oczywiście mniej inne bardziej, ale chciałem wypisać o czym ten sezon dla mnie był.

Ostatni sezon zasługuje na uznanie, celnie mówiąc:
- o tym żeby żyć dobrze, zgodnie ze sobą,
- o tym jak ważne jest mówienie o sobie prawdy i nie zakopywanie tego,
- o czasem łamiących ale też budujących nas doświadczeniach przechodzenia z nastoletności w dorosłość,
- o poradzeniu sobie z traumami,
- o tym żeby przypomnieć sobie kim się jest, skąd się pochodzi i z czego jest się zrobionym i że nikt nie decyduje w zakresie Ciebie o tym o czym tylko Ty możesz,
- o wolności (zaznaniu spokoju) wywodzących się z byciem z sobą w pokoju duchowym i istotności komunikacji i jak dużo potrafi rozwikłać,
- o wolności indywidualnej i celebrowaniu jej,
- o wzięciu własnej indywidualności na siebie i odwadze,
- o prawidłowym i zdrowym wychowaniu i funkcjonowaniu,
- o stawaniu się faktycznym dorosłym z umiejętnością odpowiedzialnością za siebie,

i najważniejsze:
- o kapitale doświadczeń życiowych, żeby mieć z czym móc ruszyć dalej.

Ten serial jest o drogach ludzkich, i ma fantastyczny wygłos, w taki prawidłowy sposób, feministyczny - na zasadzie tego jak ważna jest w nas nasza człowieczość, psychologia, zdrowie psychiczne, samo-odkrycie i rozwój. Tolerancyjny na właściwy sposób, mówiący że jesteśmy wartościowi, że możemy czuć się wartościowi, że jesteśmy ważni. Że się nie zamiata pod dywan dyskryminacji, że ma sens bycie dumnym. Dla osób niepewnych siebie jest to zbawienne, bo mogą poczuć się jakkolwiek wartościowe. Serial daje wygłos aby uwierzyć w siebie, i dążyć do samopoznania i doprowadza to do wzruszenia ale osiągnięcia prawdziwej satysfakcji z życia - nie żadnej konsumpcjonistycznej, ale duchowej. Myślę że to bardzo wartościowe przesłanie.