z pewną nieśmiałością podeszłem do XXI wiecznej wersji Sherlocka. Nie mam nic do aktorów - nie mam nic do tematyki - nie mam nic do wykonania. Mam tylko coś do faktu, że dedukcja została tutaj zastąpiona jakąś pieprzoną ściemą, przez co widz czuje się tak jakby serial oglądał się sam. O czym piszę? Obejrzałem pierwszy sezon i Sherlock co chwila coś analizuje, a potem przedstawia to innej osobie - albo Watsonowi, albo glinom albo jednej pani. Ok - wydedukował to i przedstawił swoje resume, tylko że widz widzi to, co on widział, ale nie gdy on to sprawdzał, tylko gdy przedstawiał swoje wnioski. kamera praktycznie nie jeździ po tych dowodach w sposób, który dałby widzowi choćby próbę dedukcji po śladach. Mamy za to kilka zdań Sherlocka o tym co zobaczył (my tego nie widzieliśmy, bo reżyser jest głupi i pod pozorem tajemniczości nic nie pokazuje) oraz o tym co o tym myśli (my nic nie myślimy, bo nic nie zobaczyliśmy). Tak nie powinno być w serialu detektywistycznym i widzowie by nie czuć się "prowadzonym za rączkę" powinni mieć choć odrobinę wglądu w scenę. A tak mamy 90minut dedukcji, którą otrzymujemy w tajemnicy i bez szans na to, że moglibyśmy mieć inny (lub podobny) punkt widzenia przy pierwszym zetknięciu z miejscem przestępstwa. No ale może się czepiam i to nie miał być Colombo tylko naiwny serialik z innym punktem widzenia