Pomimo, że jestem fanką Mirandy to szczerze nie byłam optymistycznie nastawiona do całej idei netflix'owego serialu o niej. No bo czym mógłby być? O dziewczynie z wielkim ego która robi z siebie przezabawnego debila ? Jednak serial w wielkim stopniu przerósł moje oczekiwania, zaskoczył mnie. W wielu momentach mnie rozśmieszył, ale tak jak mówisz- jest niesamowicie smutny, przepełniony samotnością,brakiem akceptacji.
Dwa ostatnie odcinki mistrzostwo. :) Naprawdę, naprawdę nie spodziewałam się przedstawienia historii Mirandy od tej strony.
Szkoda mi tylko jej siostry i Patrica...

A i ten bałagan w domu :D strasznie mnie drażnił, haha

Mam podobne odczucia. Śmieszne i jednocześnie smutne. Emilie jest najjasniejszym punktem serialu. A wracajac do samej Mirandy, to jak myślicie, ona jest chora umysłowo czy po prostu ma bardzo niski iloraz inteligencji?

może "tylko" zatrzymała się w rozwoju mając 7-9lat? A z wujciem i mamusią też jest coś nie tak, więc to może dziedziczne

polecam przeczytać wątek "Narcystyczne zaburzenie osobowości" na wikipedii, wypisz wymaluj Miranda :)

...to jest jakas prawdziwa Miranda? :O

Ja bym raczej powiedział: "Strasznie smutna historia Emily"

Nie znałam wcześniej Mirandy, więc zaskoczyło mnie jak po obejrzeniu wszystkich odcinków wpisałam na youtube"Miranda sings" ;).
Po pierwszym odcinku zastanawiałam się czy oglądać dalej, ale jednak coś mnie podkusiło i wkręciłam się bez reszty. Im dalej w las tym było lepiej. Drugi sezon jest jeszcze lepszy.
Przyznam jednak, że serial nie jest dla każdego.

Dla mnie to głównie dramat. Najpierw się śmiejesz, a potem przechodzą cię ciarki jeśli uświadomisz sobie o czym jest naprawdę ten serial. Wielu ludzi wrzuca coś do internetu -- czasem sama zadaję sobie pytanie, czy oni żartują (no przecież! muszą żartować!) a pote, przychodzi chwila zwątpienia czy jednak robią to...poważanie. O przestaje być zabawnie.

Drugi sezon najbardziej uwidacznia to wszystko. Miranda jest upośledzona intelektualnie, i urodziła się w dysfunkcyjnej rodzinie, wujek jest tak samo upośledzony, matka jest niezaradna życiowa - wie jak to wszystko wyglądać powinno, ale nie daje sobie rady, najprawdopodobniej ma niższy od przeciętnego iloraz inteligencji. Wiem, że brzmi to strasznie poważnie. Ale w sumie się zgadza.

Na pewno nie raz słyszeliście o historii, jak ktoś wykorzystał osobę dorosłą ale niepełnosprawną inteletktualnie, o tym jak sie wszyscy śmiali a ta osoba nie wiedziała co robi i też się śmiała. Jak wykorzystano dorosłą dziewczynę o umyśle dziecka, bo co jest złego w podnoszeniu bluzki i pokazywaniu piersi?

Od drugiego sezonu aż mnie boli oglądanie tego, jest to bardzo bolesna satyra, śmiejesz się, ale przez zaciśnięte zęby. Zwłaszcza żal mi Emiy, która jest tak naprawdę jedyną osobą zdolną odpowaidać za tę rodzinę. I jeszcze do tego ojciec, którzy przyznaje się, że uciekł od matki i niepełnosprawnej córki, a sam pozostaje narcyzem który gdy jest okazja pragnie ich wykorzystać.