Nigdy nie byłam fanką animę. Dopiero chłopak zaproponował, żebyśmy obejrzeli FMA, no to przystałam na to, powiedziałam sobie: a czemu nie (jestem otwarta na nowości).
Ciężko było mi sie przełamać, jeśli chodzi o język, ponieważ zwykle oglądałam same amerykańskie seriale, jednak po kilku odcinkach nie denerwowało mnie to już wcale. Fabuła mnie wkręciła na maksa. Jeju, nigdy bym nie przypuszczała, że spodoba mi się to tak bardzo! Skończyłam oglądać w zeszłym tygodniu i czuję niedosyt. Dla mnie te 64 odcinki to za mało, a fakt, iż ma powstać film mnie nie zachęca, ponieważ już na starcie nie podoba mi się to, że bohaterowie w ogóle nie będę przypominać tych z serialu, ale to inna bajka.
Czasami przerażały mnie pewne momenty, jeśli chodzi o wątki fabularne. Pierwsza serialowa chimera (z psa i tej dziewczynki) była naprawdę niesmaczna, jednak trzeba przywyknąć. Cholernie lubiłam ich żarty, tę opiekuńczość Winry nad Edem i Alem. Standardowo - były zwroty akcji i rozlew krwi (już w ostatnich chyba 10 odcinkach to kolosalny), ale wszystko mega na plus.
Osobiście daję 10/10, jeśli chodzi o anime. No, faktycznie, jest to na razie jedyne anime jakie obejrzałam, ale coś czuję, iż żadne nie pobije FMA. Jestem pod wrażeniem i cieszę się bardzo, że mogłam zobaczyć ten serial.